غافق . [ ف ِ ](اِخ ) حصن ٌ بالاندلس من اعمال فحص البلوط. (معجم البلدان ). و رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود. شهری است در اندلس ، جایی با نعمت بسیار و آبادانی و تجارت و هوای معتدل . (از حدود العالم ). نام شهر مرکزی رستاق اسقفه در اندلس . (حلل السندسیة ج 1 ص 47 و 205). || و غافق ایضاً قصر قرب طرابلس . ذکره البجانی فی رحلته . (تاج العروس ).
غافق . [ ف ِ ](اِخ ) بطنی از ازد، و هو غافق بن العاص بن عمروبن مازن بن ازد، و قیل هو غافق بن الشاهدبن ازدبن عدنان ؛ غافقی منسوب به وی . کذا فی منتهی الارب ، و در تاج العروس آمده : هو ابن الشاهدبن عک بن عدنان بن عبداﷲبن الازد والیهم نسب الحصن و لهم خطة بمصر ایضاً، و یقال بل هو غافق بن الحرث بن عک بن الحرص بن عدنان . غافق بن الشاهدبن علقمه ، من عک ، من القحطانیة: جد جاهلی ، کان من بنیه وزراء و امراء فی الاسلام . (الاعلام زرکلی ج 2 ص 756). و منهم (من اهل الاندلس ) من ینتسب الی غافق بن عک بن عدنان بن رزان بن الازد. و قد یقال عک بن عدنان بالنون فیکون اخامعدبن عدنان و لیس بصحیح . قال ابن غالب : من غافق : ابوعبداﷲبن ابی الخصال الکاتب ، و اکثر جهات شقورة ینتسبون الی غافق . (الحلل السندسیة ج 1 ص 296).
