( صفت ) دارای شاخه های بلند : درخت عالی شاخ .
عالی شاخ
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عالی شاخ.( ص مرکب ) شاخ بلند. دارای شاخه های دراز :
به که با این درخت عالی شاخ
نشود دست هر کسی گستاخ.
سبز و پاکیزه و بلند و فراخ.
به که با این درخت عالی شاخ
نشود دست هر کسی گستاخ.
نظامی.
به درختی سطبر و عالی شاخ سبز و پاکیزه و بلند و فراخ.
نظامی.
فرهنگ عمید
۱. شاخۀ بلند.
۲. ویژگی درختی که شاخه های بلند دارد.
۲. ویژگی درختی که شاخه های بلند دارد.
کلمات دیگر: