<div class="boxBd">غالیه بوی. [ ی َ / ی ِ ]( ص مرکب ) آنچه بوی غالیه دهد. غالیه بو : <br>من وآن جعدموی غالیه بوی <br>من و آن ماهروی حورنژاد.<div class="au">رودکی.</div>تا پدید آیدت امسال خط غالیه بوی <br>غالیه تیره شد و زاهری و عنبر خوار.<div class="au">عماره.</div>کاین ز تبش آبله رویت کند<br>وآن ز نفس غالیه بویت کند.<div class="au">نظامی.</div>ندیدم آبی و خاکی بدین لطافت و پاکی <br>تو آب چشمه حیوان و خاک غالیه بوئی.<div class="au">سعدی.</div></div>

غالیه بوی. [ ی َ / ی ِ ]( ص مرکب ) آنچه بوی غالیه دهد. غالیه بو : من وآن جعدموی غالیه بوی من و آن ماهروی حورنژاد. رودکی. تا پدید آیدت امسال خط غالیه بوی غالیه تیره شد و زاهری و عنبر خوار. عماره. کاین ز تبش آبله رویت کند وآن ز نفس غالیه بویت کند. نظامی. ندیدم آبی و خاکی بدین لطافت و پاکی تو آب چشمه ح

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd"><b>( غالیه بو ی )</b> ( صفت ) آنکه یا آنچه بوی غالیه دهد .</div>

( غالیه بو ی ) ( صفت ) آنکه یا آنچه بوی غالیه دهد .

غالیه بوی

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا