غافلگیری
فارسی به انگلیسی
surprisal, attacking unawares
raid
فرهنگ فارسی
حالت و کیفیت غافلگیر .
لغت نامه دهخدا
غافلگیری. [ ف ِ ] ( حامص مرکب ) حالت و صفت کسی که غافلگیر کند یا حالت و صفت کسی که غافلگیر شود.
پیشنهاد کاربران
یک دفعه
یا سورپرایز کردن شخصی
یا سورپرایز کردن شخصی
سوپرایز کردن شخصی در مناسبتی
بی خبر حمله کردن، ناگهان بر کسی وارد کردن
غافلگیری: [اصطلاح نظامی]یکی از اصول جنگ میباشد، وارد ساختن ضربت به دشمن در زمان، مکان و حالتی که آمادگی پذیرش و واکنش لازم علیه آنرا نداشته باشد و از هر جهت غافلگیر شده باشد.
دانشنامه دفاعی ( نحن صامدون )
دانشنامه دفاعی ( نحن صامدون )
سوپرایز کردن یا کلا کار یا چیزی که برای شخصی یهویی اتفاق میوفته
کلمات دیگر: