( صفت ) آنکه موی سبلتش سیاه باشد .
غالیه خط
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
غالیه خط. [ ی َ / ی ِ خ َ ] ( ص مرکب ) آنکه ریش او مشکین و سیاه باشد :
چابک و سروقد و زیباروی
غالیه خط جوان مشکین موی.
گردون ورق هستی من درننوشتی.
چابک و سروقد و زیباروی
غالیه خط جوان مشکین موی.
نظامی.
آن غالیه خط گر سوی من نامه نوشتی گردون ورق هستی من درننوشتی.
حافظ.
فرهنگ عمید
جوانی که موی روی لبش نورسته و سیاه باشد: آن غالیه خط گر سوی ما نامه نوشتی / گردون ورق هستی ما درننوَشتی (حافظ: ۸۷۰ ).
کلمات دیگر: