کلمه جو
صفحه اصلی

فوفل

فارسی به انگلیسی

betel-nut, areca-nut


betel nut


betel nut, betel-nut, areca-nut

مترادف و متضاد

betel nut (اسم)
فوفل

فرهنگ فارسی

( اسم ) درختی است از تیره نخل ها که در مناطق گرم آسیا ( هندوستان و جزایر سند و جاوه ) می روید . درختی است نسبتا بلند و برگهایش شانه یی هستند که در انتهای تنه بر افراشته این درخت مانند تاجی قرار دارند . این درخت مانند خرما دو پایه است . میوه اش شفت است که قسمت میان برش دارای الیاف سلولزی می باشد ولی هسته اش دارای پوست نازک است چوب این درخت را در نجاری های ظریف به کار می برند و از پوست آن الیاف قابل نساجی بدست می آورند و جوانه انتهایی تنه آن را به نام کلم فوفل - چون مانند پنیر نرم است - به مصرف تغذیه می رسانند پوپل کوثل تانبول تنبول تامول فوفل آغاجی کوپل فوفل سپاری اطموط اطماط نخل هندی پوگافالا اریکا . توضیح در بعضی کتب مرادفات تملول کلمه فوفل نیز ذکر شده که با این درخت نباید اشتباه شود .

فرهنگ معین

(فِ یا فَ ) (اِ. ) درختی است از تیرة نخل ها که در مناطق گرم آسیا (هندوستان و جزایر سند و جاوه ) می روید. درختی است نسبتاً بلند و برگ هایش شانه ای هستند که در انتهای تنة برافراشته این درخت مانند تاجی قرار دارند. چوب این درخت را در نجاری های ظریف به کار می ب

(فِ یا فَ) (اِ.) درختی است از تیرة نخل ها که در مناطق گرم آسیا (هندوستان و جزایر سند و جاوه ) می روید. درختی است نسبتاً بلند و برگ هایش شانه ای هستند که در انتهای تنة برافراشته این درخت مانند تاجی قرار دارند. چوب این درخت را در نجاری های ظریف به کار می برند و از پوست آن الیاف قابل نساجی به دست می آورند و جوانة انتهایی تنة آن را به نام کلم فوفل - چون مانند پنیر نرم است - به مصرف تغذیه می رسانند.


لغت نامه دهخدا

فوفل. [ فو ف ِ / ف َ ] ( اِ ) درختی است از تیره نخل ها که در مناطق گرم آسیا، هندوستان و جزایر سند و جاوه میروید. درختی است نسبةً بلند و برگهایش شانه ای هستند که در انتهای تنه برافراشته آن مانند تاجی قرار دارند. این درخت مانند خرمادوپایه و میوه اش شفت است که قسمت میان برش دارای الیاف سلولزی میباشد ولی هسته اش دارای پوست نازک است. چوب این درخت را در نجاریهای ظریف به کار میبرند و ازپوست آن الیاف قابل نساجی به دست می آورند و جوانه انتهایی تنه آن را بنام کلم فوفل - چون مانند پنیر نرم است - به مصرف تغذیه میرسانند. پوپل. کوثل. تانبول. تنبول. تامول. فوفل آغاجی. کوپل. سپاری. اطموط. اطماط. نخل هندی. پوگافالا. اریکا. در بعض کتب جزو مرادفات فوفل کلمه تملول نیز ذکر شده است ولی تملول با این درخت فرق دارد. ( فرهنگ فارسی معین ) :
به کف طاس روغن کهان و مهان
چو تنبول و فوفلْش اندر دهان.
اسدی.

فرهنگ عمید

درختی از خانوادۀ نخل با چوبی سیاه رنگ که در نجاری به کار می رود.

دانشنامه عمومی

فوفل (سرده). فوفل یا پوپل یا نخل هندی با نام علمی Areca که در بیشتر کتاب های طب سنتی با نام فوفل شناخته می شود. یکی از ۵۰ گونه تیره نخل است که در مناطق استوایی می روید. محل رویش آن ازجمهوری خلق چین و هند تا مجمع الجزایر مالایی و جزایر سلیمان می باشد.
۱۵ درصد تانن
۱۴ درصد مواد چرب
کمی قند ساکاروز
بتا سیتوسترول
آلفا کاتچین
مانان
گالاکتان
گوواکولین
گوواسین
آرکودین
آرکاتین
آرکولین
آرکائیدین
فوفل گیاهی است سرد و خشک که دارای ترکیبات شیمیایی شامل:
می باشد. اگر این میوه را بخورید، آن را بخورید. هم ملین و هم قابض می باشد، مدر و مقوی است، پاک کننده  چرک و قاعده آور خواهد بود، دردهای گرم را تسکین می دهد و همچنین درد پهلو را رفع می کند، ترشح عرق را کاهش می دهد، مقوی معده است علاوه بر آن ها و به هاضمه کمک می کند و اسهال را بند می اورد، ضد مالاریا و تب های نوبه ای است، ضدسرفه، باکتری، قارچ و انگل است، مردمک چشم را منقبض و کوچک میکند، اعصاب را محکم و ستی آن را مرتفع میسازد، برای رفع ناراحتی های ناشی از اختلال در سیستم ترشح ادرار نیز مفید است.
اگر آب جوشانده هشت گرم از سرخ رنگ آن خورده شود، مسهل خوبی است و مدر و قاعده آور نیز می باشد.

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:نخل آرکا


کلمات دیگر: