عفف

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۴(بار)
عفّت به معنی مناعت است در شرح آن گفته‏اند: حالت نفسانی است که از غلبه شهوت بازدارد پس باید عفیف به معنی خود نگه دار و با مناعت باشد . بی‏خبر آنها را از مناعتشان غنی می‏پندارد. . آنانکه قدرت تزویج ندارند خود نگه‏داری و عفّت پیش گیرند تا خدا از کرم خویش آنها را بی نیاز گرداند. در نهج البلاغه حکمت 68 آمده: «وَالْعَفافُ زیَنةُالْفَقْرِ» تملک نفس و مناعت زینت فقر است.