پیاده (سرباز): نماد P (البته این مهره معمولاً بدون نماد هم در نظر گرفته می شود)
اَسب (اَسپ)؛ نماد مدرن N - نماد کلاسیک C (ایتالیایی)
فیل (پیل)؛ نماد مدرن B - نماد کلاسیک F (ایتالیایی)
رخ (قلعه)؛ نماد مدرن R - نماد کلاسیک T (ایتالیایی)
وزیر (فرزین)؛ نماد مدرن Q - نماد کلاسیک D (ایتالیایی)
شاه؛ نماد مدرن K - نماد کلاسیک R (ایتالیایی)
مهره های شطرنج شامل شش شیء است که هرکدام بر اساس قوانین خاصی در صفحه شطرنج حرکت می کنند. یک شطرنج استاندارد دارای ۳۲ مهره (۱۶ مهره سفید و ۱۶ مهره سیاه) است. هر بازیکن ۱۶ مهره را در اختیار دارد. هشت عدد پیاده، دو عدد رخ، دو عدد اسب، دو عدد فیل، یک وزیر و یک شاه. مهره های بازیکن سفید در عرض های ۱ و ۲ و مهره های بازیکن سیاه در عرض های ۷ و ۸ قرار می گیرند. رخ ها گوشه صفحه، اسب ها کنار رخ ها و فیل ها کنار اسب ها هستند. وزیر در خانه همرنگ در ستون d و شاه در خانه غیر همرنگ در ستون e قرار می گیرند. بازی با حرکت بازیکن سفید شروع می شود و در طی بازی بازیکنان به صورت نوبتی مهره های خود را حرکت می دهند. در نهایت بازی به سه صورت پایان می یابد: یا سفید برنده می شود، یا سیاه برنده می شود، یا بازی مساوی می شود.
شطرنج معمولی امروزی پیش از سال ۱۸۴۹ وجود نداشت. این بازی در طول قرن ها با انواع مختلفی از قطعات بازی می شد، که بیشتر تفاوتشان در ظاهر مهره ها بود. پس از گسترش این بازی در قرن یازدهم، قوانین بازی تکامل پیدا کرد، و قطعات شکل منظم تری پیدا کردند و شکل رسمی به خود گرفتند. این بازی در اروپا محبوب شد و به جای چند قطعه مهره های زیادی به وجود آمد. در شطرنج اصلی مهره ها از عنوان پیاده نظام، سواره نظام، فیل، و ارابه به وزیر، سرباز، اسب، فیل و رخ تبدیل شدند. در سال ۱۸۴۹ مهره های شطرنج استانتون معرفی شدند. این مهره ها همان مهره های عادی امروزی هستند که بیشترین طرفدار را هم دارند.
اولین گام برای آغاز بازی چیدن صحیح مهره ها در صفحهٔ شطرنج است. خانه های صفحهٔ شطرنج به صورت ۸×۸ است و هر خانه دارای یک عدد و حرف انگلیسی است. اعداد از یک تا هشت و حروف انگلیسی از a تا h هستند. مهره های سفید در عرض های ۱ و ۲ و مهره های سیاه در عرض های ۷ و ۸ قرار می گیرند. رخ ها در گوشه صفحه قرار می گیرند. در کنار رخ ها اسب ها و در کنار اسب ها فیل ها قرار می گیرند. وزیرها در خانه همرنگ و شاه ها در خانه غیر همرنگ قرار می گیرند. به عبارت دیگر شاه همیشه در ستون e و وزیر همیشه در ستون d قرار می گیرد. سربازها در ردیف جلوی این مهره ها به صورت منظم قرار می گیرند. بازی را بازیکن سفید شروع می کند. پس از آن بازیکن سیاه حرکت می کند و بازی به همین گونه ادامه پیدا می کند تا به پایان برسد. پایان بازی به سه صورت است: یا سفید برنده می شود، یا سیاه، یا بازی مساوی می شود. بر اساس قوانین شطرنج هر مهره به گونه ای متفاوت حرکت می کند. بازی با حرکت مهره سفید آغاز می شود و در طی بازی بازیکنان به صورت نوبتی مهره های خود را حرکت می دهند.
اَسب (اَسپ)؛ نماد مدرن N - نماد کلاسیک C (ایتالیایی)
فیل (پیل)؛ نماد مدرن B - نماد کلاسیک F (ایتالیایی)
رخ (قلعه)؛ نماد مدرن R - نماد کلاسیک T (ایتالیایی)
وزیر (فرزین)؛ نماد مدرن Q - نماد کلاسیک D (ایتالیایی)
شاه؛ نماد مدرن K - نماد کلاسیک R (ایتالیایی)
مهره های شطرنج شامل شش شیء است که هرکدام بر اساس قوانین خاصی در صفحه شطرنج حرکت می کنند. یک شطرنج استاندارد دارای ۳۲ مهره (۱۶ مهره سفید و ۱۶ مهره سیاه) است. هر بازیکن ۱۶ مهره را در اختیار دارد. هشت عدد پیاده، دو عدد رخ، دو عدد اسب، دو عدد فیل، یک وزیر و یک شاه. مهره های بازیکن سفید در عرض های ۱ و ۲ و مهره های بازیکن سیاه در عرض های ۷ و ۸ قرار می گیرند. رخ ها گوشه صفحه، اسب ها کنار رخ ها و فیل ها کنار اسب ها هستند. وزیر در خانه همرنگ در ستون d و شاه در خانه غیر همرنگ در ستون e قرار می گیرند. بازی با حرکت بازیکن سفید شروع می شود و در طی بازی بازیکنان به صورت نوبتی مهره های خود را حرکت می دهند. در نهایت بازی به سه صورت پایان می یابد: یا سفید برنده می شود، یا سیاه برنده می شود، یا بازی مساوی می شود.
شطرنج معمولی امروزی پیش از سال ۱۸۴۹ وجود نداشت. این بازی در طول قرن ها با انواع مختلفی از قطعات بازی می شد، که بیشتر تفاوتشان در ظاهر مهره ها بود. پس از گسترش این بازی در قرن یازدهم، قوانین بازی تکامل پیدا کرد، و قطعات شکل منظم تری پیدا کردند و شکل رسمی به خود گرفتند. این بازی در اروپا محبوب شد و به جای چند قطعه مهره های زیادی به وجود آمد. در شطرنج اصلی مهره ها از عنوان پیاده نظام، سواره نظام، فیل، و ارابه به وزیر، سرباز، اسب، فیل و رخ تبدیل شدند. در سال ۱۸۴۹ مهره های شطرنج استانتون معرفی شدند. این مهره ها همان مهره های عادی امروزی هستند که بیشترین طرفدار را هم دارند.
اولین گام برای آغاز بازی چیدن صحیح مهره ها در صفحهٔ شطرنج است. خانه های صفحهٔ شطرنج به صورت ۸×۸ است و هر خانه دارای یک عدد و حرف انگلیسی است. اعداد از یک تا هشت و حروف انگلیسی از a تا h هستند. مهره های سفید در عرض های ۱ و ۲ و مهره های سیاه در عرض های ۷ و ۸ قرار می گیرند. رخ ها در گوشه صفحه قرار می گیرند. در کنار رخ ها اسب ها و در کنار اسب ها فیل ها قرار می گیرند. وزیرها در خانه همرنگ و شاه ها در خانه غیر همرنگ قرار می گیرند. به عبارت دیگر شاه همیشه در ستون e و وزیر همیشه در ستون d قرار می گیرد. سربازها در ردیف جلوی این مهره ها به صورت منظم قرار می گیرند. بازی را بازیکن سفید شروع می کند. پس از آن بازیکن سیاه حرکت می کند و بازی به همین گونه ادامه پیدا می کند تا به پایان برسد. پایان بازی به سه صورت است: یا سفید برنده می شود، یا سیاه، یا بازی مساوی می شود. بر اساس قوانین شطرنج هر مهره به گونه ای متفاوت حرکت می کند. بازی با حرکت مهره سفید آغاز می شود و در طی بازی بازیکنان به صورت نوبتی مهره های خود را حرکت می دهند.
wiki: مهره های شطرنج