شتابنده

معجل

( اسم ) کسی که با شتاب و سرعت حرکت کند یا کاری را انجام دهد شتابان .

شتابنده. [ ش ِ ب َ دَ / دِ] ( نف ) شتاب کننده. عجله کننده. آدم دستپاچه. بی صبر. بی آرام. عجول. ( ناظم الاطباء ). تعجیل کننده. حثیث. ( ترجمان القرآن ). سَریع. ( دهار ). طَحور. ( منتهی الارب ). عَجول. ( ترجمان القرآن ). عَجیل. ( منتهی الارب ). مُکتِع. ( منتهی الارب ). مُکرِب. ( منتهی الارب ) :
چو رستم شتابندگان را بدید
سبک تیغ کین از میان برکشید.سپاهی شتابنده و راهجوی
بسوی بیابان نهادند روی.به قدرت حق تعالی آدم را به زمین نهاد تا برخیزد فرشتگان گفتند این بندگان شتابنده خواهد بود. هنوز یک نیم زیرین او گل است میخواهد که برخیزد. ( قصص الانبیاء ص 10 ).
به آواز او شه شتابنده گشت
ز گرمی چو خورشید تابنده گشت.شتابنده راه دیگر سرای
چنین گفت کایزد بود رهنمای.شتابنده چون سوی کشور شتافت
به آهستگی مملکت بازیافت.عَتِل ؛ مرد شتابنده به بدی. عَجول ؛ نیک شتابنده. مُواشِک ؛ شتابنده تیزرو. ( منتهی الارب ).

شتاب کننده، کسی که با شتاب و سرعت حرکت می کند.