سلیمان بن علی بن عبدالله ابن علی کومی تلمسانی ملقب به عفیف الدین شاعر قرن هفتم هجری اصل او از قبیله کومه است بسال ۶۱٠ قمری در دمشق متولد شد و در بلاد روم سیاحت کرد سپس ساکن دمشق شد او صوفی مذهب و بر روش ابن العربی بود
عفیف تلمسانی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عفیف تلمسانی. [ ع َ ف ِ ت ِ م ِ ] ( اِخ ) سلیمان بن علی بن عبداﷲبن علی کومی تلمسانی ، ملقب به عفیف الدین. شاعر قرن هفتم هجری. اصل او از قبیله کومه است ، به سال 610 هَ. ق. متولد شد و در بلاد روم سیاحت کرد سپس ساکن دمشق شد. او صوفی مذهب و بر روش ابن العربی بود. و به سال 690 هَ. ق. در دمشق درگذشت. او را کتب بسیاری است که از آن جمله است : شرح مواقف نفزی ، شرح الفصوص ابن عربی ، کتابی در عروض. و نیز دیوان شعری دارد. ( از الاعلام زرکلی به نقل از النجوم الزاهرة و البدایة والنهایة و آداب اللغة العربیة و شذرات الذهب و فوات الوفیات ).
کلمات دیگر: