( صفت ) آنکه یا آنچه غیب را پوشیده دارد پوشنده نهان .
غیب پوش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
غیب پوش. [ غ َ / غ ِ ] ( نف مرکب ) آنکه یا آنچه غیب را پوشیده دارد. پوشنده نهان. نهان کننده چیزی. رجوع به غَیب شود :
پوست باشدمغز بد را عیب پوش
مغز نیکو را ز غیرت غیب پوش.
پوست باشدمغز بد را عیب پوش
مغز نیکو را ز غیرت غیب پوش.
مولوی ( مثنوی ).
کلمات دیگر: