<div class="boxBd">میذنه گوی. [ ذَ ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب ) میذنه گوینده. اذان گوی. مؤذن. آن که در میذنه اذان گوید. بانگ نمازگو : <br>گیرم که خروس پیرزن مرد<br>یا میذنه گوی را عسس برد.<div class="au">نظامی.</div></div>

میذنه گوی. [ ذَ ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب ) میذنه گوینده. اذان گوی. مؤذن. آن که در میذنه اذان گوید. بانگ نمازگو : گیرم که خروس پیرزن مرد یا میذنه گوی را عسس برد. نظامی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">میذنه گوینده اذان گوی موذن</div>

میذنه گوینده اذان گوی موذن

میذنه گوی

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا