گواور. [ گ ُ وِ ] ( اِخ ) نام یکی از دهستانهای بخش گیلان و همچنین نام مرتعی است واقع در 10000 گزی خاور گیلان و کنار شوسه شاه آباد به ایلام که بین سراب قنبر و بارکله واقع شده است. هوای آن ییلاقی و سردسیر است. تابستان در حدود 450 الی 500 خانوار از گله داران ایل کلهر در این مرتع در سیاه چادر و آلاچیق ساکن میشوند و به زراعت دیم می پردازند و بعد از شهریورماه و برداشت محصول و افشاندن تخم به گرمسیر حدود مرز ایران و عراق مراجعت می کنند و در نواحی مختلف به شغل گله چرانی مشغول میشوند. طول مرتع در حدود 15000 و عرض آن 6000 گز و ارتفاع متوسط آن از سطح دریا 1580 گز است ، پس هوای تابستان آن معتدل است. اسامی چشمه سارهای مهم آن به شرح زیر است : چقارشیه ، چرمی ، کمره ، غلامعلی ، حاجلیکه ، جعفر بهرام بیک ، صیادیان ، کرکول وزه. آبش از رودخانه محلی است. دهستان از یک ده و صدها مزرعه تشکیل شده. تابستان در حدود1200 خانوار از ایل کلهر برای تعلیف احشام و زراعت دیم به نقاط زیر می آیند و زمستان مراجعت مینمایند:
مزارع گواور500 خانوار
3000 نفر
ده بازکله 120 »
720 »
مزرعه چال آب 100 »
600 »
« ژامرک 30 »
180 »
« سرآب قنبر100 »
600 »
« سیه ایار250 »
1500 »
« کوله سیه وترازک 200»
1200 »
« جمع1300 »
7800 »
( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).