آغل گوسفندان
دبن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دبن. [ دِ ] ( ع اِ ) آغل گوسپندان. ( منتهی الارب ).
دبن. [ دِ ] ( اِ ) سریشم. ( ناظم الاطباء ).اما می نماید که محرف دبق باشد. رجوع به دبق باشد.
دبن. [ دِ ] ( اِ ) سریشم. ( ناظم الاطباء ).اما می نماید که محرف دبق باشد. رجوع به دبق باشد.
دبن . [ دِ ] (اِ) سریشم . (ناظم الاطباء).اما می نماید که محرف دبق باشد. رجوع به دبق باشد.
دبن . [ دِ ] (ع اِ) آغل گوسپندان . (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: