سبقت کردن

پیش افتادن پیشی گرفتن

سبقت کردن. [ س ِ ق َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) پیش افتادن. پیشی گرفتن :
هرکه دستش بر زبان سبقت کند مرد است مرد
ورنه هر ناقص جوانمرد است در میدان لاف.