ترک های قبرس (ترکی استانبولی: Kıbrıs Türkleri) یک گروه قومی؛ ترک، مسلمان و ترک زبان که در حال حاضر در بخش شمالی جزیره قبرس موسوم به جمهوری ترک قبرس شمالی زندگی می کنند.
فاضل کوچوک (معاون رئیس جمهور قبرس)
رئوف دنکتاش
محمد علی طلعت
درویش اروغلو
ایرسن کوچوک
حسن بوزر
مصطفی یکتااوغلو
جمال متین بولوتوغلولاری
ترک های قبرس گروه قومیتی از شاخهٔ ترک های آغوز با منشأ قبرسی که پس از تسلط امپراتوری عثمانی در جزیره قبرس به سال ۱۵۷۱، حدود ۳۰٬۰۰۰ سرباز ترک در این کشور سکونت گزیدند با ورود ترک ها بسیاری از ساکنان جزیره توسط عثمانی ها به دین اسلام گرویدند. با این حال؛ ورود مسلمان ترک به قبرس تا پایان دوران سلطه امپراتوری عثمانی ادامه داشت. گویش به زبان ترکی از جمله شاخص های مهم ترک ها به شمار می رفت، که اکثریت آنان ترک زبان بودند یا پس زمینه ترکی داشتند. که ترک های امروزی در قبرس میراث آنان می باشند.
در ۱۶ اوت سال ۱۹۶۰ کشور جزیره قبرس مستقل شد و اعلام استقلال کرد، جمهوری قبرس، با تقسیم قدرت میان این دو جامعه یونانی و ترک تحت موافقت نامه های زوریخ در سال ۱۹۶۰، با نظارت بریتانیا، یونان و ترکیه تضمین و قرار بر این شد که رئیس جمهور از میان یونانی ها و معاون رئیس جمهور از میان ترک ها انتخاب شود. به دنبال این توافقنامه اسقف ماکاریوس سوم به عنوان رئیس جمهور توسط قبرسی های یونانی و دکتر فاضل کوچوک نیز به عنوان معاون رئیس جمهور از جانب قبرسی های ترک انتخاب شد. در دسامبر ۱۹۶۳ رویدادهایی که از آن به عنوان کریسمس خونین (به ترکی:kanli noel) یاد می شود اتفاق افتاد. با آغاز عملیات نظامی یونانی های این جزیره، ترک های قبرس کشور را ترک کردند و این سرآغاز درگیری های قومی میان ترک ها و یونانی ها در این جزیره بود که برای ۱۱ سال ادامه پیدا کرد. در این درگیری ها طرف ترک تلفات سنگین تری را متحمل شد و حدود ۲۵ هزار نفر که یک پنجم جمعیت ترک ها را شامل می شد آواره شدند. این افراد در حدود ۱۰ سال تا پیش از حمله سال ۱۹۷۴ ترکیه به جزیره قبرس به صورت پناهنده زندگی می کردند. تا اواخر سال ۱۹۶۰ تنش ادامه پیدا کرد و در طی این مدت حدود ۶۰ هزار نفر از ترک های قبرسی مجبور به ترک خانه های خود و مهاجرت به کشورهای دیگر شدند. این منجر به خروج ترک های قبرس و مهاجرت بیشتر آنان به بریتانیا و بقیه به ترکیه، آمریکای شمالی و استرالیا شد. به دلیل کشتار و اخراج ترک ها، ارتش ترکیه با تجاوز نظامی به قبرس در سال ۱۹۷۴، بخش شمالی جزیره قبرس را در اختیار گرفتند و در سال ۱۹۸۳ میلادی با تشکیل دولت جمهوری ترک قبرس شمالی اعلام استقلال کردند؛ که هیچ کشوری جزء ترکیه قبرس شمالی را به رسمیت نشناخته است. اما رأی مثبت (۶۵٪) مردم بخش ترک نشین قبرس به طرح صلح کوفی عنان دبیرکل سابق سازمان ملل در همه پرسی سال ۲۰۰۴و رأی منفی (۷۶٪) مردم بخش یونانی نشین به همین طرح، در تحریم جهانی علیه بخش ترک نشین قبرس شکاف ایجاد کرد و موقعیت این بخش ترک نشین را در عرصه بین المللی بهبود بخشید.
پس از آن دفاتر نمایندگی جمهوری ترک قبرس شمالی در ۱۳ کشور دیگر به جزء ترکیه از قاره اروپا، آسیا و آمریکا در زمینه امور تجاری و خدماتی با دفاتر نمایندگی فعال شد.
فاضل کوچوک (معاون رئیس جمهور قبرس)
رئوف دنکتاش
محمد علی طلعت
درویش اروغلو
ایرسن کوچوک
حسن بوزر
مصطفی یکتااوغلو
جمال متین بولوتوغلولاری
ترک های قبرس گروه قومیتی از شاخهٔ ترک های آغوز با منشأ قبرسی که پس از تسلط امپراتوری عثمانی در جزیره قبرس به سال ۱۵۷۱، حدود ۳۰٬۰۰۰ سرباز ترک در این کشور سکونت گزیدند با ورود ترک ها بسیاری از ساکنان جزیره توسط عثمانی ها به دین اسلام گرویدند. با این حال؛ ورود مسلمان ترک به قبرس تا پایان دوران سلطه امپراتوری عثمانی ادامه داشت. گویش به زبان ترکی از جمله شاخص های مهم ترک ها به شمار می رفت، که اکثریت آنان ترک زبان بودند یا پس زمینه ترکی داشتند. که ترک های امروزی در قبرس میراث آنان می باشند.
در ۱۶ اوت سال ۱۹۶۰ کشور جزیره قبرس مستقل شد و اعلام استقلال کرد، جمهوری قبرس، با تقسیم قدرت میان این دو جامعه یونانی و ترک تحت موافقت نامه های زوریخ در سال ۱۹۶۰، با نظارت بریتانیا، یونان و ترکیه تضمین و قرار بر این شد که رئیس جمهور از میان یونانی ها و معاون رئیس جمهور از میان ترک ها انتخاب شود. به دنبال این توافقنامه اسقف ماکاریوس سوم به عنوان رئیس جمهور توسط قبرسی های یونانی و دکتر فاضل کوچوک نیز به عنوان معاون رئیس جمهور از جانب قبرسی های ترک انتخاب شد. در دسامبر ۱۹۶۳ رویدادهایی که از آن به عنوان کریسمس خونین (به ترکی:kanli noel) یاد می شود اتفاق افتاد. با آغاز عملیات نظامی یونانی های این جزیره، ترک های قبرس کشور را ترک کردند و این سرآغاز درگیری های قومی میان ترک ها و یونانی ها در این جزیره بود که برای ۱۱ سال ادامه پیدا کرد. در این درگیری ها طرف ترک تلفات سنگین تری را متحمل شد و حدود ۲۵ هزار نفر که یک پنجم جمعیت ترک ها را شامل می شد آواره شدند. این افراد در حدود ۱۰ سال تا پیش از حمله سال ۱۹۷۴ ترکیه به جزیره قبرس به صورت پناهنده زندگی می کردند. تا اواخر سال ۱۹۶۰ تنش ادامه پیدا کرد و در طی این مدت حدود ۶۰ هزار نفر از ترک های قبرسی مجبور به ترک خانه های خود و مهاجرت به کشورهای دیگر شدند. این منجر به خروج ترک های قبرس و مهاجرت بیشتر آنان به بریتانیا و بقیه به ترکیه، آمریکای شمالی و استرالیا شد. به دلیل کشتار و اخراج ترک ها، ارتش ترکیه با تجاوز نظامی به قبرس در سال ۱۹۷۴، بخش شمالی جزیره قبرس را در اختیار گرفتند و در سال ۱۹۸۳ میلادی با تشکیل دولت جمهوری ترک قبرس شمالی اعلام استقلال کردند؛ که هیچ کشوری جزء ترکیه قبرس شمالی را به رسمیت نشناخته است. اما رأی مثبت (۶۵٪) مردم بخش ترک نشین قبرس به طرح صلح کوفی عنان دبیرکل سابق سازمان ملل در همه پرسی سال ۲۰۰۴و رأی منفی (۷۶٪) مردم بخش یونانی نشین به همین طرح، در تحریم جهانی علیه بخش ترک نشین قبرس شکاف ایجاد کرد و موقعیت این بخش ترک نشین را در عرصه بین المللی بهبود بخشید.
پس از آن دفاتر نمایندگی جمهوری ترک قبرس شمالی در ۱۳ کشور دیگر به جزء ترکیه از قاره اروپا، آسیا و آمریکا در زمینه امور تجاری و خدماتی با دفاتر نمایندگی فعال شد.
wiki: ترک های قبرس