کلمه جو
صفحه اصلی

سنگله

فرهنگ معین

(سَ گُ لَ ) (اِمر. ) نانی که از آرد ارزن پزند.

لغت نامه دهخدا

سنگله. [ س َ گ ُ ل َ / ل ِ ] ( اِ مرکب ) نانی باشد که از آرد گاورس و ارزن پزند. ( برهان ). نانی که ازگاورس پزند. ( فرهنگ رشیدی ). نان گاورسین. ( اوبهی ). نان گاورس و یا ارزن. ( از ناظم الاطباء ) :
گفتم که ارمنیست مگر خواجه بوالعمید
کو نان گندمین نخورد جز که سنگله.
بوذر ( از حاشیه ٔفرهنگ اسدی نخجوانی ).
|| و امروز در تداول زنان ، نان سخت و زفت و ورنیامده را گویند یعنی بسیار بسیار سخت و زفت. ( یادداشت بخط مؤلف ).

فرهنگ عمید

نانی که از آرد ارزن یا گاورس بپزند، نان ارزن.

واژه نامه بختیاریکا

( سنگله * ) آت وآشغال

جدول کلمات

نان ارزن


کلمات دیگر: