پیر دختر

پیردختر (ابهام زدایی). پیردختر، به دختری گفته می شود که سن زیاد داشته و هنوز ازدواج نکرده باشد.
تجرد قطعی اصطلاح مؤدبانه تر به جای پیردختر
پیردختر (رمان)
پیردختر (فیلم ۱۹۳۹)
پیردختر (فیلم ۱۹۷۲)
پیردختر همچنین ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:

پیردختر (رمان). پیر دختر (به فرانسوی: La Vieille Fille) این رمان از انوره دو بالزاک (۱۷۹۹–۱۸۵۰)، نویسنده فرانسوی، با تالار عتیقه ها، در بخش «صحنه هایی از زندگانی شهرستانی» از مجموعه کمدی انسانی، گروه جداگانه ای با عنوان «رقابتها» تشکیل می دهد. تاریخ نگارش پیردختر، به تصریح خود بالزاک، اکتبر ۱۸۳۶ است و کتاب «به آقای اوژن- اوگوست- ژرژ- لوئی میدی دو لاگرنری سوروبل، مهندس بخش سلطنتی پل و راه سازی» که شوهر خواهر بالزاک بود تقدیم شده است.
Eugene-Auguste-Georges-Louis Midy de la Greneraye
Valois
Alencon
Du Bouquier
Cormon
Athanase Granson
Troisville
نویسنده در آغاز تصویری از یک شخصیت عجیب به نام شوالیه دو والوا به دست می دهد این پیرمرد بازمانده از حکومت سلطنتی سابق که مدعی خویشاوندی با شاهان فرانسه است در شهر آلانسون زندگی می کند.وضع مالی او بسیار محقرانه است و خورد و خوراکش عمدتاً در مهمانی های مجامع شهرستانی که او را به مناسبت نامش اغلب به آنجا دعوت می کنند تأمین می شود. این پیرمرد در عین حال زن باره است. زن جوانی به نام سوزان به ملاقات او می آید و ادعا می کند که شوالیه باعث انحنای قامتش شده است؛ اما شوالیه زن زرنگ را به نزد دو بوسکیه می فرستد که احتمالاً به اندازه خود او مقصر است. این شخصیت مشکوک که سابقاً سفته باز و جاسوس سیاسی بوده است یکی از ثروتمندترین اهالی شهر است. آمدن سوزان او را به دردسر می اندازد، زیرا دو بوسکیه نیز مانند شوالیه آرزوی ازدواج با پیردختری به نام مادموازل کورمون را دارد که برای شوالیه ثروت و برای دو بوسکیه پروانه ورود به محافل اشرافی شهر و شهرت و آبرومندی خواهد آورد. وانگهی تنها این دو نفر خواستگار پیردختر نیستند، بلکه آتاناز گرانسون، جوان نابغه که هم هوشمند و هم عفیف است، عاشق زیبایی اوست، ولی با وجود اصرارهای مادرش، که چشم به مزایای مالی این ازدواج دوخته است، جرئت ابراز عشق خود را ندارد. سپس توصیف بسیار دقیق و بسیار گویایی از اندرون خانه مادموازل کورمون و شیوه زندگانی او می آید.در طی مهمانیها و شامهایی که در خانه او داده می شود، هر یک از رقیبان می کوشد تا رقیب یا رقیبان دیگر را از چشم پیردختر بیندازد و معمولاً موفق هم می شود؛ به خصوص از آن رو که پاکی و معصومیت پیردختر و تردیدهایش او را ظاهراً برای همیشه محکوم به باکره ماندن کرده است. اما در این خانه بسیار آرام شخصیت تازه ای وارد می شود و او آقای ترواویل است که برای سکونت آلانسون آمده است. فوراً اهل شهر این مرد نظامی را به ازدواج با دختر بیچاره که خودش هم باور کرده و این مرد را کاملاً برازنده یافته است تشویق می کنند. افسوس که سوء تفاهمی در کار است، زیرا آقای ترواویل زن و بچه دارد. مادموازل کورمون، که مأیوس و سرخورده و به خصوص از مشاهده دورنمای پیری و تنهایی وحشت زده است، در کار شتاب می کند و خواستگاری دو بوسکیه را می پذیرد. با وجود دسیسه بازی های شوالیه، ازدواج سر می گیرد. آتاناز جوان از فرط نومیدی خودکشی می کند. به مجردی که ازدواج صورت می گیرد، دوبوسکیه خانه را سراپا تغییر می دهد و با زنش ظالمانه رفتار می کند. پیر دختر که اکنون بانو دو بوسکیه شده است نزد شوالیه ادعا می کند که خوشبخت است، اما نمی تواند پنهان بدارد که دو بوسکیه فقط اسماً شوهر اوست.بدین گونه بر اثر بازی عجیب سرنوشت، پیردختر بدبخت، که تا سن چهل و دو در آرزوی ازدواج به سر می برد، حال که شوهر کرده است از لذتهایی که حقاً باید نصیبش شود محروم می ماند. چون به شصت سالگی می رسد به طور خصوصی درد دل می کند که تحمل این را ندارد که باکره بمیرد. - این رمان تحلیل روانی درخشانی است: شخصیت مادموازل کورمون یکی از زنده ترین شخصیتهای کمدی انسانی است. بالزاک این جا مسائل را ساده نمی کند، تحلیل روحیات بسیار دقیق و عمیق است؛ ولی پیردختر در عین حال یکی از موفق ترین تصویرها از زندگانی شهرستانی است: شب نشینیها، هزاران دسیسه و زد و بند، سودجوییهای سیاسی و مالی، امتناع طبقات اجتماعی از معاشرت با یکدیگر، همه اینها با واقع بینی حیرت انگیز و دقت بی نظیر وصف شده است.

پیردختر (فیلم ۱۹۳۹). فیلمی با جلوه های ویژه. بت دیویس در نقش دختری جوان که سرانجام به عنوان مادر، به پیردختری عصبی و بدخلق بدل می شود، با داستانی جذاب اما تلخ و پایانی به ظاهر خوش که قلب تماشاگر را هنوز به درد می آورد. میریام هاپکینز در نقش زن فرصت طلب و موذی که حسادت او، خواهرش را به نابودی می کشاند، بازی درخشانی ارائه می دهد.
۱۶ اوت ۱۹۳۹ (۱۹۳۹-08-۱۶)

پیردختر (فیلم ۱۹۷۲). پیر دختر یک فیلم کمدی به زبان فرانسوی می باشد که در جشنواره بین المللی فیلم برلین برنده خرس طلایی شد.
۱۲ ژانویه ۱۹۷۲ (۱۹۷۲-01-۱۲)