pile
کندله
فارسی به انگلیسی
فرهنگ معین
(کُ دُ لَ یا لِ ) (ص . ) گره شده و جمع شده در یک جا.
لغت نامه دهخدا
کندله. [ ک ُ دُ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) چیزی گره شده و یک جا جمعگشته. ( برهان ) ( آنندراج ). گندله و هر چیز گره شده و یک جا جمعگشته. ( ناظم الاطباء ). امروز با گاف پارسی «گُندُلُه » گویند. ( حاشیه برهان چ معین ). و رجوع به گندله شود.
کندله. [ ک ُ دُ ل َ / ل ِ / ک ُ دِ ل ِ ] ( اِ ) کوزه شکسته. در نزد اصفهانیان ، و مردم قم تَنگِلِه گویند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
کندله. [ ک ُ دُ ل َ / ل ِ / ک ُ دِ ل ِ ] ( اِ ) کوزه شکسته. در نزد اصفهانیان ، و مردم قم تَنگِلِه گویند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
کندله . [ ک ُ دُ ل َ / ل ِ ] (اِ) چیزی گره شده و یک جا جمعگشته . (برهان ) (آنندراج ). گندله و هر چیز گره شده و یک جا جمعگشته . (ناظم الاطباء). امروز با گاف پارسی «گُندُلُه » گویند. (حاشیه ٔ برهان چ معین ). و رجوع به گندله شود.
کندله . [ ک ُ دُ ل َ / ل ِ / ک ُ دِ ل ِ ] (اِ) کوزه ٔ شکسته . در نزد اصفهانیان ، و مردم قم تَنگِلِه گویند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
گویش مازنی
/kondele/ مچاله
مچاله
واژه نامه بختیاریکا
( کُندله * ) برآمده؛ انباشته شده؛ مرغدانی
کلمات دیگر: