دم بستن

خاموش شدن .

دم بستن. [ دَ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) خاموش شدن. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( غیاث ) :
تا صبح نبست از این دعا دم
یک پرده نکرد از این نوا کم.دیده را مژگان زبان است و نگه عرض نیاز
نیستم از گفتگو خاموش اگر دم بسته ام.- دم دربستن از کسی ؛ با اوسخنی نگفتن. لب به سخن نگشودن با وی. با وی به گفتگو نپرداختن :
پخته غم های عشقم لاجرم
دم ز خاقان جهان دربسته ام.

( دَم بستِن ) دهان بستن؛ وردی که دزدان برای پاس نکردن سگ ها خوانند.