تونی

( صفت ) ۱ - منسوب به تون حمام آنکه در گلخن زندگی کند . ۲ - تونتاب . ۳ - عیار راهزن دزد . ۴ - آواره دربدر خانه بدوش .

تونی. ( ص نسبی ، اِ ) دزد و عیار و راهزن باشد. ( برهان ) ( آنندراج )( از انجمن آرا ). که غالباً در تونها و گلخن های حمامها پنهان گردند. ( آنندراج ) ( از انجمن آرا ). جلف و عیار، زیرا که اکثر در تون حمام می باشند. ( فرهنگ رشیدی ). دزد و عیار. ( فرهنگ جهانگیری ). کناس و دزد و دغاباز. ( غیاث اللغات ). دزد و عیار و راهزن و مفلس و گدا. ( ناظم الاطباء ). فقیری که جا ندارد و به شب در گلخن حمام خسبد. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) :
در خیال افتاد مرد از جد او
خشمگین شد رو بگردانید زو
کین مگر قصد من آمد خونی است
یا طمع دارد گدا و تونی است.رفت در حمام بس رنجورجان
کون دریده همچو دلق تونیان.|| آن که تون حمام می تابد. ( ناظم الاطباء ). گلخن تاب. تونتاب. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). || منسوب به تون را هم گفته اند که آن ولایتی است از خراسان. ( برهان ). منسوب به ولایت تون از خراسان. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). از مردم شهر تون. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). منسوب است به تون که شهرکی است نزدیک قاین ، تون قهستانش خوانند. ( از انساب سمعانی ) : تونیان قرائت کتاب خود را نوم گویند. ( جهانگشای جوینی ). رسولی به نزدیک خان فرستاده است و تونیان را خواسته چون آمده اند هر دو قوم را در موازات یکدیگر بداشته اند. ( جهانگشای جوینی ).

از مردم تون.
۱. تون تاب.
۲. کسی که در گلخن حمام زندگی کند.
۳. [مجاز] خانه به دوش، آواره.
۴. [مجاز] دزد، راهزن.

/tooni/ گرداننده ی آتش خانه ی حمام & آتش خانه ی حمام

از قرن 8 بزرگترین واحد ایل بختیاری از تیره تبدیل به طایفه گردید. چهارلنگ و هفت لنگ تعریف شد و از آن تاریخ تحولات زیادی در زمینه جغرافیا، تقسیمات بصورت مداوم بوجود آمد. بدین سبب هنوز اجماعی بر روی چارت بختیاری وجود ندارد. برآیند نظریات متعدد از میان کتب و ماخذ شفاهی بدین گونه می باشد. ( تش ) ( ت ) عبدالوند؛ ( ط ) مِیوند