بق کردن

( مصدر ) عبوس شدن پژمان و ترشرو بودن چهره در هم کشیدن .

بق کردن. [ ب ُ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) رجوع به بغ کردن شود.

( بُق کِردِن ) قهر همراه با سکوت؛ اَخم