مترادف بلند کردن : بالا بردن، بر داشتن، دزدیدن، ر بودن، کش رفتن، بیدار کردن، کسی را برای مباشرت بردن، شدت دادن، رساتر کردن، ایجاد کردن، برپا کردن، برکنار کردن، خلع کردن، عزل کردن، معزول کردن، رشد دادن، طویل کردن
بلند کردن
مترادف بلند کردن : بالا بردن، بر داشتن، دزدیدن، ر بودن، کش رفتن، بیدار کردن، کسی را برای مباشرت بردن، شدت دادن، رساتر کردن، ایجاد کردن، برپا کردن، برکنار کردن، خلع کردن، عزل کردن، معزول کردن، رشد دادن، طویل کردن
فارسی به انگلیسی
to lift, to raise
to remove
elevate, erect, lift, filch, pilfer, purloin, raise, rear, up , uphold, uplift, upraise, uprear, wind
to embezzle
فارسی به عربی
ارفع , رافعة , صعد , غرفة علوية , مصعد , موخرة
ارفع , رافعة , صعد , غرفة علویة , مصعد , موخرة
توج , حسن , عظم , مجد
توج , حسن , عظم , مجد
مترادف و متضاد
بالا بردن، بر داشتن
دزدیدن، ر بودن، کش رفتن
بیدار کردن
کسی را برای مباشرت بردن
شدتدادن، رساتر کردن
ایجاد کردن، برپا کردن
برکنار کردن، خلع کردن، عزل کردن، معزول کردن
رشد دادن، طویل کردن
ربودن، دزدیدن، سرقت کردن، دستبرد زدن، بلند کردن، بسرقت بردن
دور کردن، بردن، برطرف کردن، حمل کردن، رفع کردن، زدودن، برداشتن، عزل کردن، بلند کردن، برچیدن، برداشت کردن، از جا برداشتن
تربیت کردن، پروردن، بلند کردن، افراشتن، نمودار شدن
زیاد کردن، ترقی دادن، بالا بردن، بیدار کردن، دفع کردن، تولید کردن، بوجود اوردن، پروردن، بار اوردن، برداشتن، بلند کردن، بالا کشیدن، بر پا کردن، بر افراشتن، پروراندن، رفیع کردن
افزودن، زیاد کردن، بالا بردن، بلند کردن
ستودن، بلند کردن، ارتقاء دادن، اغراق گفتن
سرقت کردن، بالا بردن، بالا رفتن، برداشتن، بلند کردن، مرتفع بنظرامدن، یک وهله بلند کردن بار
بزرگ کردن، تقلا کردن، کشیدن، باد کردن، جابجا کردن، بلند کردن
بهبودی یافتن، چیدن، برداشتن، بلند کردن، سرعت گرفتن
بالا بردن، بلند کردن، ترفیع دادن، افراشتن، عالی کردن، نشاط دادن
علم کردن، تجلیل کردن، بلند کردن، تمجید کردن، متعال کردن
بلند کردن، ترفیع دادن، روی پایه قرار دادن
تجلیل کردن، بلند کردن، شریف گردانیدن، شرافت دادن
زیاد کردن، بالا بردن، بسط دادن، بلند کردن، بلندتر کردن، شدید کردن
بالا بردن، بلند کردن، برتخت سلطنت نشاندن
بلند کردن
بالا بردن، بلند کردن، بر افراشتن
بلند کردن
قی کردن، بلند کردن، کناره گیری کردن از
بالا بردن، بلند کردن
۱. بالا بردن، بر داشتن
۲. دزدیدن، ر بودن، کش رفتن
۳. بیدار کردن
۴. کسی را برای مباشرت بردن
۵. شدتدادن، رساتر کردن
۶. ایجاد کردن، برپا کردن
۷. برکنار کردن، خلع کردن، عزل کردن، معزول کردن
۸. رشد دادن، طویل کردن
فرهنگ فارسی
( مصدر ) ۱ - برداشتن چیزی و بالا بردن . ۲ - برافراشتن ( بناو مانند آن ) . ۳ - راست کردن ( قد و قامت ) . ۴ - آماده کردن پسر یا دختر یا زنی برای مباشرت با او ۵ - دزدیدن ۶ - بزرگ کردن. ۷ - دراز کردن ۸ - برخیزاندن . ۹ - بیدار کردن از خواب .
فرهنگ معین
( ~. کَ دَ ) (مص م . ) ۱ - برداشتن و بالا بردن . ۲ - دزدیدن .
لغت نامه دهخدا
بلند کردن . [ ب ُ ل َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) برداشتن . (ناظم الاطباء). برداشتن چیزی و بالا بردن . (فرهنگ فارسی معین ). رفع؛ چون بلند کردن چیزی را از زمین . (یادداشت مرحوم دهخدا). از جای برداشتن . از جای برگرفتن :
آتشی کاب را بلند کند
برتن خویش ریشخند کند.
|| افراختن . (ناظم الاطباء). برافراشتن (بنا و مانند آن ). (فرهنگ فارسی معین ). مرتفع کردن .اِستشزار. اًسماء. اًطماح . اًسناء. اًضباء. اًعلاء. تَرقیة. تَسنیم . تَعلیة. رَفع. شُخوص . سُموّ. شَرع . معالاة :
خورشید دیده ای که کند آب را بلند
سردی آب بین که شود چشم بند او.
بنائی که محکم ندارد اساس
بلندش مکن گر کنی زو هراس .
اًشادة، تَشیید، تَمرید؛ بلند کردن بنا. اًقماد؛ بلند کردن گردن . اًنشاء؛ بلند کردن ابر. زم َّ؛ بلند کردن سر. (از منتهی الارب ).
- بلند کردن آتش ؛ شعله ور ساختن آن : عبیده گفت به من ده تا آتشی بلند کنم و همه را بسوزانم . (قصص الانبیاء ص 220).
- بلند کردن پایه ٔ کسی ؛ بالا بردن او. ترقی دادن وی :
و گر تنگدستی تنک مایه ای
سعادت بلندش کند پایه ای .
- بلند کردن طرف یا گوشه ٔ ابرو ؛ در مقام بی دماغی استعمال کنند. (از آنندراج ):
مریض عشق چو آید اجل به بالینش
کند بلند به تعظیم طرف ابرویی .
و رجوع به بلند شدن گوشه ٔ ابرو شود. || دراز کردن . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). طولانی ساختن ، چون بلند کردن ریش و گیسو و غیره . (یادداشت مرحوم دهخدا). || بزرگ کردن . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). || باعظمت کردن . بلندقدر کردن . نواختن . تربیت کردن :
شه که دون را بلند و والا کرد
مر بلا را بلند و بالا کرد.
دشمن دانا بلندت می کند
بر زمینت میزند نادان دوست .
اشادة؛ بلند کردن قدر و منزلت کسی را. (از منتهی الارب ).
- بلند کردن نام ؛ مشهور کردن :
بیاری تو مر خواهران را ز بند
کنی نام ما را به گیتی بلند.
|| برانگیختن . بپا کردن ، چون بلند کردن گرد و خاک . || برخیزانیدن . || راست کردن . (قد و قامت ). || بیدار کردن از خواب . (فرهنگ فارسی معین ). || جهوری کردن ، چون بلند کردن آواز. (یادداشت مرحوم دهخدا).
- بلند کردن آوا و آواز ؛ جهوری کردن آن . به بانگ بلند آواز کردن . اِزدهاف . اِستهلال . جَهر. عَج ّ. عَجیج :
گفت آن کودک که ای قوم پسند
درس خوانید و کنید آوا بلند.
- بلند کردن سخن ؛ با بانگ بلند سخن گفتن :
سخن بلند کنم تا بر آسمان گویند
دعای دولت او را فرشتگان آمین .
|| برداشتن ، یعنی با بنه و کسان از منزلی برای منزل دیگرحرکت کردن . (یادداشت مرحوم دهخدا) : از آن محل شبگیر بلند کرده رفته . (مزارات کرمان ص 19). || در تداول عامیانه ، آماده کردن پسر یا دختریا زنی برای مباشرت با او. (فرهنگ فارسی معین ). کسی را برای انجام عمل مباشرت نامشروع راضی کردن و با خود بردن . قر زدن . (فرهنگ لغات عامیانه ). بردن زنی رابا خود به طوع نه بوجه شرع . (یادداشت مرحوم دهخدا). || در تداول عامیانه ، دزدیدن . (فرهنگ فارسی معین ). دزدی . (فرهنگ لغات عامیانه ). ربودن . تصرف و تملک کردن مالی نامشروع . (یادداشت مرحوم دهخدا).
آتشی کاب را بلند کند
برتن خویش ریشخند کند.
سنائی .
|| افراختن . (ناظم الاطباء). برافراشتن (بنا و مانند آن ). (فرهنگ فارسی معین ). مرتفع کردن .اِستشزار. اًسماء. اًطماح . اًسناء. اًضباء. اًعلاء. تَرقیة. تَسنیم . تَعلیة. رَفع. شُخوص . سُموّ. شَرع . معالاة :
خورشید دیده ای که کند آب را بلند
سردی آب بین که شود چشم بند او.
خاقانی .
بنائی که محکم ندارد اساس
بلندش مکن گر کنی زو هراس .
سعدی .
اًشادة، تَشیید، تَمرید؛ بلند کردن بنا. اًقماد؛ بلند کردن گردن . اًنشاء؛ بلند کردن ابر. زم َّ؛ بلند کردن سر. (از منتهی الارب ).
- بلند کردن آتش ؛ شعله ور ساختن آن : عبیده گفت به من ده تا آتشی بلند کنم و همه را بسوزانم . (قصص الانبیاء ص 220).
- بلند کردن پایه ٔ کسی ؛ بالا بردن او. ترقی دادن وی :
و گر تنگدستی تنک مایه ای
سعادت بلندش کند پایه ای .
سعدی .
- بلند کردن طرف یا گوشه ٔ ابرو ؛ در مقام بی دماغی استعمال کنند. (از آنندراج ):
مریض عشق چو آید اجل به بالینش
کند بلند به تعظیم طرف ابرویی .
طالب آملی .
و رجوع به بلند شدن گوشه ٔ ابرو شود. || دراز کردن . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). طولانی ساختن ، چون بلند کردن ریش و گیسو و غیره . (یادداشت مرحوم دهخدا). || بزرگ کردن . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). || باعظمت کردن . بلندقدر کردن . نواختن . تربیت کردن :
شه که دون را بلند و والا کرد
مر بلا را بلند و بالا کرد.
سنائی .
دشمن دانا بلندت می کند
بر زمینت میزند نادان دوست .
؟
اشادة؛ بلند کردن قدر و منزلت کسی را. (از منتهی الارب ).
- بلند کردن نام ؛ مشهور کردن :
بیاری تو مر خواهران را ز بند
کنی نام ما را به گیتی بلند.
فردوسی .
|| برانگیختن . بپا کردن ، چون بلند کردن گرد و خاک . || برخیزانیدن . || راست کردن . (قد و قامت ). || بیدار کردن از خواب . (فرهنگ فارسی معین ). || جهوری کردن ، چون بلند کردن آواز. (یادداشت مرحوم دهخدا).
- بلند کردن آوا و آواز ؛ جهوری کردن آن . به بانگ بلند آواز کردن . اِزدهاف . اِستهلال . جَهر. عَج ّ. عَجیج :
گفت آن کودک که ای قوم پسند
درس خوانید و کنید آوا بلند.
مولوی .
- بلند کردن سخن ؛ با بانگ بلند سخن گفتن :
سخن بلند کنم تا بر آسمان گویند
دعای دولت او را فرشتگان آمین .
سعدی .
|| برداشتن ، یعنی با بنه و کسان از منزلی برای منزل دیگرحرکت کردن . (یادداشت مرحوم دهخدا) : از آن محل شبگیر بلند کرده رفته . (مزارات کرمان ص 19). || در تداول عامیانه ، آماده کردن پسر یا دختریا زنی برای مباشرت با او. (فرهنگ فارسی معین ). کسی را برای انجام عمل مباشرت نامشروع راضی کردن و با خود بردن . قر زدن . (فرهنگ لغات عامیانه ). بردن زنی رابا خود به طوع نه بوجه شرع . (یادداشت مرحوم دهخدا). || در تداول عامیانه ، دزدیدن . (فرهنگ فارسی معین ). دزدی . (فرهنگ لغات عامیانه ). ربودن . تصرف و تملک کردن مالی نامشروع . (یادداشت مرحوم دهخدا).
بلند کردن. [ ب ُ ل َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) برداشتن. ( ناظم الاطباء ). برداشتن چیزی و بالا بردن. ( فرهنگ فارسی معین ). رفع؛ چون بلند کردن چیزی را از زمین. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). از جای برداشتن. از جای برگرفتن :
آتشی کاب را بلند کند
برتن خویش ریشخند کند.
خورشید دیده ای که کند آب را بلند
سردی آب بین که شود چشم بند او.
بلندش مکن گر کنی زو هراس.
- بلند کردن آتش ؛ شعله ور ساختن آن : عبیده گفت به من ده تا آتشی بلند کنم و همه را بسوزانم. ( قصص الانبیاء ص 220 ).
- بلند کردن پایه کسی ؛ بالا بردن او. ترقی دادن وی :
و گر تنگدستی تنک مایه ای
سعادت بلندش کند پایه ای.
مریض عشق چو آید اجل به بالینش
کند بلند به تعظیم طرف ابرویی.
شه که دون را بلند و والا کرد
مر بلا را بلند و بالا کرد.
بر زمینت میزند نادان دوست.
- بلند کردن نام ؛ مشهور کردن :
بیاری تو مر خواهران را ز بند
کنی نام ما را به گیتی بلند.
آتشی کاب را بلند کند
برتن خویش ریشخند کند.
سنائی.
|| افراختن. ( ناظم الاطباء ). برافراشتن ( بنا و مانند آن ). ( فرهنگ فارسی معین ). مرتفع کردن.اِستشزار. اًسماء. اًطماح. اًسناء. اًضباء. اًعلاء. تَرقیة. تَسنیم. تَعلیة. رَفع. شُخوص. سُموّ. شَرع. معالاة : خورشید دیده ای که کند آب را بلند
سردی آب بین که شود چشم بند او.
خاقانی.
بنائی که محکم ندارد اساس بلندش مکن گر کنی زو هراس.
سعدی.
اًشادة، تَشیید، تَمرید؛ بلند کردن بنا. اًقماد؛ بلند کردن گردن. اًنشاء؛ بلند کردن ابر. زم َّ؛ بلند کردن سر. ( از منتهی الارب ).- بلند کردن آتش ؛ شعله ور ساختن آن : عبیده گفت به من ده تا آتشی بلند کنم و همه را بسوزانم. ( قصص الانبیاء ص 220 ).
- بلند کردن پایه کسی ؛ بالا بردن او. ترقی دادن وی :
و گر تنگدستی تنک مایه ای
سعادت بلندش کند پایه ای.
سعدی.
- بلند کردن طرف یا گوشه ابرو ؛ در مقام بی دماغی استعمال کنند. ( از آنندراج ): مریض عشق چو آید اجل به بالینش
کند بلند به تعظیم طرف ابرویی.
طالب آملی.
و رجوع به بلند شدن گوشه ابرو شود. || دراز کردن. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ). طولانی ساختن ، چون بلند کردن ریش و گیسو و غیره. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). || بزرگ کردن. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ). || باعظمت کردن. بلندقدر کردن. نواختن. تربیت کردن : شه که دون را بلند و والا کرد
مر بلا را بلند و بالا کرد.
سنائی.
دشمن دانا بلندت می کندبر زمینت میزند نادان دوست.
؟
اشادة؛ بلند کردن قدر و منزلت کسی را. ( از منتهی الارب ).- بلند کردن نام ؛ مشهور کردن :
بیاری تو مر خواهران را ز بند
کنی نام ما را به گیتی بلند.
فردوسی.
|| برانگیختن. بپا کردن ، چون بلند کردن گرد و خاک. || برخیزانیدن. || راست کردن. ( قد و قامت ). || بیدار کردن از خواب. ( فرهنگ فارسی معین ). || جهوری کردن ، چون بلند کردن آواز. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).گویش اصفهانی
تکیه ای: ârgiri
طاری: ârgat(mun)
طامه ای: yâ vogitan
طرقی: beland vâkardmun
کشه ای: ârgatmun
نطنزی: ârgeretan
واژه نامه بختیاریکا
دَرُندِن
دروندن؛ وروندن؛ دَرُندِن؛ وا راست کِردِن؛ ور گِریدِن
دروندن؛ وروندن؛ دَرُندِن؛ وا راست کِردِن؛ ور گِریدِن
پیشنهاد کاربران
افراشتن
برداشتن
کلمات دیگر: