عمل خیانتگر عمل خائن
خیانت گری
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خیانت گری. [ ن َ گ َ ] ( حامص مرکب ) عمل خیانتگر. عمل خائن :
از خیانتگری است بدنامی
وز بدی هست بد سرانجامی.
در خیانت گری چه آری دست.
از خیانتگری است بدنامی
وز بدی هست بد سرانجامی.
نظامی.
کام دل هست و کامرانی هست در خیانت گری چه آری دست.
نظامی.
کلمات دیگر: