<div class="boxBd">دیباپوش. ( نف مرکب ) که دیبا پوشد. آنکه دیبا بر تن کند : <br>سرایهاش همه پر ز سرو دیباپوش <br>وثاقهاش همه پر ز شیر دندان خای.<div class="au">فرخی.</div>دشت دیباپوش گردد ز اعتدال روزگار<br>ز آن همی بر عدل ایزد وعده دیبا کند.<div class="au">ناصرخسرو.</div></div>

دیباپوش. ( نف مرکب ) که دیبا پوشد. آنکه دیبا بر تن کند : سرایهاش همه پر ز سرو دیباپوش وثاقهاش همه پر ز شیر دندان خای. فرخی. دشت دیباپوش گردد ز اعتدال روزگار ز آن همی بر عدل ایزد وعده دیبا کند. ناصرخسرو.

لغت نامه دهخدا

دیبا پوش

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا