<div class="boxBd">گردن افکندن. [ گ َدَ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) گردن زدن. || مطیع بودن. تسلیم گشتن. فرمانبرداری کردن : <br>که ما شاه را چاکر و بنده ایم <br>همان باژ را گردن افکنده ایم.<div class="au">فردوسی.</div></div>

گردن افکندن. [ گ َدَ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) گردن زدن. || مطیع بودن. تسلیم گشتن. فرمانبرداری کردن : که ما شاه را چاکر و بنده ایم همان باژ را گردن افکنده ایم. فردوسی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">۱ - ( مصدر ) گردن زدن . ۲ - ( مصدر ) مطیع بودن فرمانبردار بودن : که ما شاه را چاکر و بنده ایم همان باژ را گردن افکنده ایم .</div>

۱ - ( مصدر ) گردن زدن . ۲ - ( مصدر ) مطیع بودن فرمانبردار بودن : که ما شاه را چاکر و بنده ایم همان باژ را گردن افکنده ایم .

گردن افکندن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا