( صفت ) آنکه دارای شکل و هیئت عجیب و شگفت انگیز باشد .
غریب شکل
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
غریب شکل. [ غ َ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ) آنکه دارای شکل و هیأت شگفت انگیز و نادر باشد :
لطیف جوهر و جانی ، غریب قامت و شکلی
نظیف جامه و جسمی ، بدیع صورت و خوئی.
لطیف جوهر و جانی ، غریب قامت و شکلی
نظیف جامه و جسمی ، بدیع صورت و خوئی.
سعدی ( طیبات ).
کلمات دیگر: