لب گشادن

( مصدر ) شروع بسخن گفتن کردن لب گشودن .

لب گشادن. [ ل َ گ ُ دَ ] ( مص مرکب ) مقابل لب بستن. سخن گفتن. سخن آغازیدن. بگفت آمدن. لب گشودن :
نباید گشادن در این کار لب
بر شاه باید شدن نیم شب.چنین گفت پس با دبیر بزرگ
که بگشای لب را تو ای پیر گرگ.نیشکر با همه شیرینی اگر لب بگشایی
پیش لعل شکرینت سر انگشت بخاید.