کاغذی است که اکثر طفلان بریسمان بسته به هوا سر دهند بادبادک
کاغذ هوائی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کاغذ هوائی. [ غ َ ذِ هََ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کاغذی باشد که اکثر طفلان به ریسمان بسته به هوا سر دهند. ( آنندراج ). بادبادک :
به باد رفته طفلی است گرد هستی من
که نامه های مرا کاغذ هوائی کرد.
گر ریسمان دهندش چون کاغذ هوائی.
به باد رفته طفلی است گرد هستی من
که نامه های مرا کاغذ هوائی کرد.
میرزا جلال اسیر.
زاهد ز خفت عقل خود رابرد به معراج گر ریسمان دهندش چون کاغذ هوائی.
مخلص کاشی.
کلمات دیگر: