گردن کشیدن

( مصدر ) ۱ - دراز کردن گردن . ۲ - طغیان کردن عصیان کردن نافرمانی کردن : هر که از شما بزرگتر باشد ویرا بزرگتر دارید و حرمت وی نگاه دارید و از او گردن مکشید .

گردن کشیدن. [ گ َ دَ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) دراز کردن گردن چون کسی که مغاکی یا بالایی را دیدن خواهد. درازکردن گردن برای دیدن چیزی. || نافرمانی. طغیان. عصیان. سر برآوردن. اطاعت نکردن :
چو دیوان بدیدند کردار او
کشیدند گردن ز گفتار او.هر که از شما بزرگتر باشد وی را بزرگتر دارید و حرمت وی نگاه دارید و از او گردن مکشید. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 339 ).
اگر در همه علم گردن کشیم
به تأویل احلام بی دانشیم.زین پس من و خاکبوس پایت
گردن نکشم ز حکم و رایت.هر امیری که کشد گردن بگیر
یا بکش یا خود همی دارش اسیر.پلنگی که گردن کشد بر وحوش
به دام افتد از بهر خوردن چو موش.چو گردن کشید آتش هولناک
به بیچارگی تن بینداخت خاک.