شعاع اتمی (به انگلیسی: Atomic radius) یک عنصر شیمیایی معیاری برای اندازه گیری اندازهٔ اتم است که عموماً فاصلهٔ میانگین هسته تا مرز ابر الکترونی در نظر گرفته می شود. الکترون ها در محدوده هایی حرکت می کنند که شبیه ابر به نظر می رسد. همین نشان دهندهٔ دشواری اندازه گیری شعاع اتمی خواهد بود، زیرا این مرز مشخص نیست. از این رو تعاریف متفاوتی از شعاع اتمی وجود دارد که سه مورد پراستفادهٔ آن عبارتند از شعاع واندروالسی، شعاع یونی و شعاع کووالانسی. بسته به تعریف، این عبارت می تواند در مورد اتم های منفرد، اتم های مادهٔ چگال، مولکول های دارای پیوند کووالانسی، مولکول های یونیذه شده یا برانگیخته بکار رود و اندازهٔ آن می تواند به طور تجربی اندازه گیری شود یا توسط مدل های نظری محاسبه شود.
شعاع اتمی
شعاع یونی
شعاع کووالانسی
شعاع فلزی
شعاع واندروالسی
طبق بیشتر تعاریف شعاع اتمی بین ۳۰ تا ۳۰۰ پیکومتر (۰/۳ تا ۳ آنگستروم) است. این بدین معنی ست که شعاع اتم بیش از ۱۰هزار برابر بزرگتر از هسته اتم (۱ تا ۱۰ فمتومتر) و ۱۰۰۰ برابر کوچکتر از طول موج نور مرئی (۴۰۰ تا ۷۰۰ نانومتر) است.
شعاع اتمی
شعاع یونی
شعاع کووالانسی
شعاع فلزی
شعاع واندروالسی
طبق بیشتر تعاریف شعاع اتمی بین ۳۰ تا ۳۰۰ پیکومتر (۰/۳ تا ۳ آنگستروم) است. این بدین معنی ست که شعاع اتم بیش از ۱۰هزار برابر بزرگتر از هسته اتم (۱ تا ۱۰ فمتومتر) و ۱۰۰۰ برابر کوچکتر از طول موج نور مرئی (۴۰۰ تا ۷۰۰ نانومتر) است.
wiki: شعاع اتمی