سمن بر

اسم: سمن بر (دختر) (فارسی) (تلفظ: s.-bar) (فارسی: سَمن‌بر) (انگلیسی: saman-bar)
معنی: سفید، معطر و لطیف مانند سمن، ( به مجاز ) دارای اندام معطّر چون سَمن، یا دارای اندام سفید و لطیف، آن که اندامی سفید و لطیف چون سمن دارد

کسی که بدنی لطیف وسفیدوخوشبودارد
( صفت ) ۱ - آنکه سمن در بر گرفته و بوی خوشی از آن بر آید . ۲ - آنکه برش همچون سمن باشد سپید تن دلبر سمنبر .

(سَ مَ بَ )(ص مر. ) آن که بدنی خوشبو و لطیف دارد.

سمن بر. [ س َ م َ ب َ ] ( ص مرکب ) کسی که یاسمن در بر و آغوش گرفته و بوی خوش از وی برآید. ( ناظم الاطباء ). || کسی که بر او بوی سمن دهد. || خوشبو. معطر :
سمن بر ویس کرده دیده خونبار
زمان هم رنگ خون آلود دینار.سمن بر بسر اندر آورد خم
سوی کاخ شد شادنزدیک جم.تا بجهان خوشی است و کشی ای صدر
خوش زی و کش با سمن بران خوش و کش.پرده بر روی سپیدان سمن بر ببرید
ساخت از پشت سیاهان اغر بگشائید.صعب تغابنی بود حور حریر سینه را
لاف زنی خارپشت از صفت سمن بری.کنیز کاروان بیرون شد از در
برون برد آنچه فرمود آن سمن بر.سمن بر غافل از نظاره شاه
که سنبل بسته بد بر نرگسش راه.

کسی که بدنی لطیف، سفید، و خوشبو دارد.