اسم: نورالدین (پسر) (عربی) (تاریخی و کهن، مذهبی و قرآنی) (تلفظ: nuroddin) (فارسی: نورالدين) (انگلیسی: nuroddin)
معنی: نورِ دین، روشنایی و فروغ دین، ( اَعلام ) ) نورالدین ( = محمّدابن حسن ) رییس اسماعیلیان الموت [، قمری] که قاتلان پدر را کشت و کار او را دنبال کرد، به دست مخالفانش مسموم شد، ) نورالدین ارسلانشاه: نام دو تن از اتابکان موصل، نورالدین ارسلانشاه اول: اتابک موصل [، قمری] و از امرای آل زنگی، پدر عزّالدین مسعود دوم، نورالدین ارسلانشاه دوم : اتابک موصل [، پسر و جانشین عزّالدین مسعود دوم، ) نورالدین اسماعیل ( = ملک صالح ) : اتابک شام و از امرای آل زنگی [، قمری]، پسر نورالدین محمود زنگی، که صلاح الدین ایوبی او را از دمشق راند، ) نورالدین محمود زنگی: [، قمری] از امرای آل زنگی، پسر عمادالدین زنگی، بنیانگذار سلسله ی اتابکان شام، که مدتی حاکم حلب، حمص، حماة، دمشق و بعلبک بود، ( عربی )، نام شاعر و نویسنده نامدار قرن نهم، عبدالرحمن جامی
معنی: نورِ دین، روشنایی و فروغ دین، ( اَعلام ) ) نورالدین ( = محمّدابن حسن ) رییس اسماعیلیان الموت [، قمری] که قاتلان پدر را کشت و کار او را دنبال کرد، به دست مخالفانش مسموم شد، ) نورالدین ارسلانشاه: نام دو تن از اتابکان موصل، نورالدین ارسلانشاه اول: اتابک موصل [، قمری] و از امرای آل زنگی، پدر عزّالدین مسعود دوم، نورالدین ارسلانشاه دوم : اتابک موصل [، پسر و جانشین عزّالدین مسعود دوم، ) نورالدین اسماعیل ( = ملک صالح ) : اتابک شام و از امرای آل زنگی [، قمری]، پسر نورالدین محمود زنگی، که صلاح الدین ایوبی او را از دمشق راند، ) نورالدین محمود زنگی: [، قمری] از امرای آل زنگی، پسر عمادالدین زنگی، بنیانگذار سلسله ی اتابکان شام، که مدتی حاکم حلب، حمص، حماة، دمشق و بعلبک بود، ( عربی )، نام شاعر و نویسنده نامدار قرن نهم، عبدالرحمن جامی