کلمه جو
صفحه اصلی

ماشاءالله


برابر پارسی : آفرین، زنده باد، خدانگهدار | زنده باد، خدانگهدار، به نام و یاری ایزد، آفرین

فرهنگ اسم ها

اسم: ماشاءالله (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: māšā’allāh) (فارسی: ماشاءالله) (انگلیسی: mashaallah)
معنی: آنچه خداوند خواهد، هنگام تعجب و تحسین برای دفع چشم بد گفته می شود، چشمِ بد دور، ( شبه جمله ) آنچه خداوند بخواهد، ( اَعلام ) ماشاءالله: [حدود هجری] دانشمند یهودی ایرانی، مؤلف کتابهایی در احکام نجوم، که به لاتینی ترجمه شده است و قدیمی ترین کتاب موجود درباره ی قیمت کالاها به زبان عربی است، آنچه خدا بخواهد، مرحبا، آفرین

(تلفظ: māšā’allāh) (عربی) (شبه جمله) آنچه خداوند بخواهد ، (برگرفته از قرآن کریم) (به مجاز) هنگام تعجب و تحسین برای دفع چشم بد گفته می شود ، چشمِ بد دور .


فرهنگ معین

(اَ لْ لا ) [ ع . ] ۱ - (جملة فعلی ) آن چه خدا خواست . ۲ - در مورد تحسین و تعجب گفته می شود. ۳ - برای دفع چشم زخم گویند.

دانشنامه عمومی

ماشاءالله که احتمالاً نام واقعی او منسّه (به عربی ، میشا) بوده است در زمان منصور خلیفه عباسی برآمد و در حدود ۸۱۵ یا ۸۲۰ میلادی درگذشت . وی یکی از نخستین منجمان و احکامیان در اسلام بود و خود اصلاً از یهودیان مصر (؟) بود. تنها یکی از آثارش به عربی موجود است به نام کتاب الاسعار که قدیم ترین کتاب در نوع خود در آن زبان است . او در ۷۶۲ - ۷۶۳ میلادی در کار مساحی مقدماتی برای بنای بغداد با نوبخت ، دانشمند ایرانی همکاری کرد. رایج ترین کتاب او در قرون وسطی فی تسییر النیرین ترجمهٴ ژرار کرمونایی بود.

واژه نامه بختیاریکا

نِمِ خُدا

پیشنهاد کاربران

هنگام دعا و شگفتی به کار میرود

حفظ بودن

وقتی کسی می خواهد کس دیگری را تحسین کند به او این کلمه را میگوید

هنگام که فرد از چیزی تعریف یا تعجب میکند هم به کار میرود.

خدا خواسته است

آنچه خدا خواست

یکی از اسم های بزرگ الهی است که در بزرگی و حجم بزرگ گفته میشود

نام خدا. که جهت تحسین و آفرین گویی در پارسی پهلوی و هم اکنون در نزد ، مردمان تاجیکستان و افغانستان کاربرد زیاد دارد و معادل ماشااله عربی است

ما شاء الله: یعنی آنچه خدا بخواهد و از آیه 39 کهف گرفته شده "ولولا إذ دخلت جنّتک قلت ما شاء الله لا قوّة إلا بالله إن ترن انا أقلّ منک مالاً و ولداً"، چرا چون وارد باغت شدی نگفتی هرآنچه خدا خواهد و هیچ قدرتی مگر با لطف خدا نیست. این عبارت در مقام توکل بر خدا یا تحسین و سپاس گزاری نعمت به کار می رود.


کلمات دیگر: