عبدالعظیم

فرهنگ اسم ها

اسم: عبدالعظیم (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: abdolazim) (فارسی: عبدالعظيم) (انگلیسی: abdolazim)
معنی: بنده خدای بزرگ، بنده ی خدای بزرگ، ( اَعلام ) عبدالله ابن علی ابن حسین ابن زید ابن حسن ابن علی ابن ابی طالب از بزرگان آل علی معاصر امام محمّد تقی ( ع ) [قرن هجری] معروف به حضرت عبدالعظیم یا شاه عبدالعظیم، ( عربی ) بنده ی بزرگ ( خدای )، ( در اعلام ) عبدالله بن علی بن حسین ابن زید بن حسن بن علی بن ابی طالب از بزرگان آل علی معاصر امام محمد تقی ( ع ) ( قرن دوم هـ ق ) معروف به حضرت عبدالعظیم یا شاه عبدالعظیم، بنده پروردگار بزرگ، نام یکی از بزرگان و نوادگان امام حسن ( ع ) در قرن دوم که آرامگاه وی در شهر ری است

(تلفظ: abdolazim) (عربی) بنده‌ی بزرگ (خدای)؛ (در اعلام) عبدالله بن علی بن حسین ابن زید بن حسن بن علی بن ابی طالب از بزرگان آل علی معاصر امام محمد تقی (ع) (قرن دوم هـ . ق) معروف به حضرت عبدالعظیم یا شاه عبدالعظیم.

فرهنگ فارسی

عبدالله بن علی بن حسین ابن زید بن حسن بن علی ع بن ابی طالب از بزرگان آل علی ع معاصر امام محمد تقی ( قر دوم هجری ). مقبره او در شهر ری از قدیم مزار شیعیان بود چنانکه امروز نیز هست . توضیح در عهد سلطنت حیام الدوله اردشیر بن علائ الدوله حسن بن رستم بن علائ الدوله علی بن حسام الدوله شهریار اولین از ملوک این طلقه از پادشاهان طبقه دوم آل باوند مازندران ( ۶٠۱ - ۵۶۷ یا ۶٠۲ ه.ق . ) مزار بوده است و پادشاه مزبور هر ساله دویست دینار برای مزار او به ری میفرستاد (ترجمه ابن اسفندیار ۷٠ :قزوینی یادداشتها ۲۶ : ۶ ).یا حضرت عبدالعظیم ( شاه عبدالعظیم ) ( مزار عبدالعظیم ) شهر ری .
ابن عبدالاواحد بن ظافر بن ابی الاصبع

لغت نامه دهخدا

عبدالعظیم . [ ع َ دُل ْ ع َ ](اِخ ) ابن عبدالواحدبن ظافربن ابی الاصبع العدوانی المصری . رجوع به ابن ابی الاصبع و به الاعلام زرکلی شود.

عبدالعظیم. [ ع َ دُل ْ ع َ ] ( اِخ ) ابن عبدالقوی بن عبداﷲ المنذری. از بزرگان علماء حدیث و فقیه و عالم به عربیت بود. از تألیفات اوست : الترغیب و الترهیب. مختصر صحیح مسلم. مختصر سنن ابی داود. وی به سال 581 هَ. ق.به مصر متولد و در 656 درگذشت. ( از الاعلام زرکلی ).

عبدالعظیم. [ ع َ دُل ْ ع َ ] ( اِخ ) ابن عبداﷲبن حسن بن زیدبن الامام حسن ، مکنی به ابوالقاسم. از اصحاب امام جواد و ابوالحسن الهادی ( ع ) بود. وی مردی متقی و پرهیزگار و از راویان و ثقات مورد اعتماد علی بن محمد النقی بود. اخبار و روایاتی درباره اعتماد بدو از ائمه روایت شده است. مرقد او در یک فرسنگی تهران به شهرری ( معروف به شاهزاده عبدالعظیم ) واقع است و زیارتگاه مسلمانان شیعی است.

عبدالعظیم. [ ع َ دُل ْ ع َ ]( اِخ ) ابن عبدالواحدبن ظافربن ابی الاصبع العدوانی المصری. رجوع به ابن ابی الاصبع و به الاعلام زرکلی شود.

عبدالعظیم . [ ع َ دُل ْ ع َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن حسن بن زیدبن الامام حسن ، مکنی به ابوالقاسم . از اصحاب امام جواد و ابوالحسن الهادی (ع ) بود. وی مردی متقی و پرهیزگار و از راویان و ثقات مورد اعتماد علی بن محمد النقی بود. اخبار و روایاتی درباره ٔ اعتماد بدو از ائمه روایت شده است . مرقد او در یک فرسنگی تهران به شهرری (معروف به شاهزاده عبدالعظیم ) واقع است و زیارتگاه مسلمانان شیعی است .

عبدالعظیم . [ ع َ دُل ْ ع َ ] (اِخ ) ابن عبدالقوی بن عبداﷲ المنذری . از بزرگان علماء حدیث و فقیه و عالم به عربیت بود. از تألیفات اوست : الترغیب و الترهیب . مختصر صحیح مسلم . مختصر سنن ابی داود. وی به سال 581 هَ . ق .به مصر متولد و در 656 درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).

کلمات دیگر: