ارمغان

اسم: ارمغان (دختر) (ترکی) (تلفظ: armagān) (فارسی: ارمغان) (انگلیسی: armagan)
معنی: هدیه، تحفه، سوغات، رهاورد، تحفه ای که از جایی دیگر برند، ره آورد

هدیه، تحفه، سوغات، ره آورد، یرمغان هم گفته اند
( اسم ) تحفهای که از جایی بجایی دیگر برند سوغات ره آورد سفر .

(اَ مَ ) [ تر. ] (اِ. ) سوغات ، ره آورد سفر.

ارمغان. [ اَ م َ / م ُ ] ( اِ ) تحفه ای باشد که چون از جائی آیند بجهت دوستان بیاورند. ( جهانگیری ). سوغاتی را گویند که چون از جائی بیایند بجهت دوستان بطریق ره آورد بیاورند. ( برهان ). تحفه ای که مسافر برای کسان وآشنایان آرد و آن را امروز سوغات گویند. تحفه و سوغاتی که برای دوستان از جائی بیارند یا بفرستند. ( مؤید الفضلاء ). هدیه که مسافر آرد از سفر. تحفه. ( منتهی الأرب ). ترفه. ( منتهی الأرب ). سوغات. راه آورد. ( جهانگیری ). ره آورد. یرمغان. ارمغانی. ( برهان ). هدیه. ( منتهی الأرب ). لهنه. عُراضه. ( مؤید الفضلاء ). عُراض. ( منتهی الأرب ). نورهان. ( برهان ). پیشکش :
ارمغان فتح آذربایگان شعر من است
گرچه شعری را بجای ارمغان نتوان گرفت.از سفر می آیم و در راه صید افکنده ام
اینت صید چرب پهلو کارمغان آورده ام.گر تو می آئی ز گلزار جنان
دسته گل کو از برای ارمغان.هدیه ها و ارمغان و پیشکش
شد گواه آنکه هستم با تو خوش.رو بتابید از زر و گفت ای مغان
تا نیاریدم ابوبکر ارمغان...کس نافه ارمغان نبردجانب ختا.- امثال :
ارمغان مور، پای ملخ است .
|| درم و دینار. ( برهان ) ( مؤید الفضلاء از زفان گویا ).

هدیه، تحفه، سوغات، رهاورد: آن را که تو از سفر بیایی / حاجت نبُوَد به ارمغانی (سعدی۲: ۵۹۳ ).

رهاورد