<div class="boxBd">خرم بهشت. [ خ ُرْ رَ ب ِ هَِ ] ( اِ مرکب ) بهشت خرم. بهشتی که خرم است. مقصود بهشت معهود است : <br>اگر زو شناسی همه خوب و زشت <br>بیابی بپاداش خرم بهشت.<div class="au">فردوسی.</div>بکوشش بجوییم خرم بهشت <br>خنک آنکه جز تخم نیکی نکشت.<div class="au">فردوسی.</div>بشادی یکی نامه پاسخ نوشت <br>چوروشن بهار و چو خرم بهشت.<div class="au">فردوسی.</div>بیاراست ایوان چو خرم بهشت <br>می و مشک و عنبر بهم درسرشت.<div class="au">فردوسی.</div>رسانند ما را بخرم بهشت <br>رهانند از دوزخ تنگ و زشت.<div class="au">نظامی.</div></div>

خرم بهشت. [ خ ُرْ رَ ب ِ هَِ ] ( اِ مرکب ) بهشت خرم. بهشتی که خرم است. مقصود بهشت معهود است : اگر زو شناسی همه خوب و زشت بیابی بپاداش خرم بهشت. فردوسی. بکوشش بجوییم خرم بهشت خنک آنکه جز تخم نیکی نکشت. فردوسی. بشادی یکی نامه پاسخ نوشت چوروشن بهار و چو خرم بهشت. فردوسی. بیاراست ایوان چو خرم بهشت می و 

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">بهشت خرم بهشتی که خرم است</div>

بهشت خرم بهشتی که خرم است

خرم بهشت

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد کاربران