کلمه جو
صفحه اصلی

شراب شیراز

دانشنامه عمومی

شراب شیراز (به زبان های اروپایی: Shiraz) یکی از گونه های شراب است که از انگور قرمز که تلفیق یا پیوندی است از دو نوع انگور به نام های موندوز بلانش و انگور دورزا که هر دو نوع در نواحی دره رون در جنوب شرقی فرانسه بار می آیند، ساخته می شود. خاستگاه اصلی شراب شیراز همان گونه که از نامش پیداست به شهر شیراز در کشور ایران بازمی گردد و نام آن هم برگرفته از شهر شیراز است.
انگور شیرازی
شراب شیراز در شیراز قبل از انقلاب سال ۱۳۵۷ به صورت رسمی تولید می شد، اما پس از انقلاب تولید آن به صورت رسمی خاتمه یافت، اما همچنان به صورت غیررسمی تولید آن ادامه دارد. صادرات شراب شیراز به هندوستان به وسیله بازرگانان اروپایی در سده ۱۵ ثبت شده است.
با پیشینه تاریخی و اسطوره ای ایران در شراب سازی، جای شگفتی نیست که اصل و منشأ «شراب شیراز» نیز به ایران زمین نسبت داده شود. در این باره روایت هایی رواج دارد که در برخی مآخذ به آن ها اشاره شده است.
قدیمی ترین روایت این است که سپاهیان اسکندر در جریان فتوحات خود در ایران، به کیفیت مرغوب و بالای شراب پارس پی بردند و تعدادی از اصله های تاکستان این دیار را با خود به اروپا بردند و در شمال مدیترانه کشت کردند.

پیشنهاد کاربران

شراب شیراز ( به زبان های اروپایی: Shiraz ) یکی از گونه های شراب است که از انگور قرمز که تلفیق یا پیوندی است از دو نوع انگور به نام های موندوز بلانش و انگور دورزا که هر دو نوع در نواحی دره رون در جنوب شرقی فرانسه بار می آیند، ساخته می شود. خاستگاه اصلی شراب شیراز همانگونه که از اسم شراب پیداست به شهر شیراز در کشور ایران بازمیگردد و نام آن هم برگرفته از شهر شیراز است [۱]
محتویات [نمایش]
توقف تولید در ایران [ویرایش]
شراب شیراز در شیراز قبل از انقلاب سال ۱۳۵۷ به صورت رسمی تولید می شد، اما پس از انقلاب تولید آن به صورت رسمی خاتمه یافت اما همچنان به صورت غیر رسمی تولید آن ادامه دارد. صادرات شراب شیراز به هندوستان بوسیله بازرگانان اروپایی درسده ۱۷ ثبت شده است. [۲]
رواج در غرب [ویرایش]
با پیشینه تاریخی و اسطوره ای ایران در شراب سازی، جای شگفتی نیست که اصل و منشا «شراب شیراز» نیز به ایران زمین نسبت داده شود. در این باره روایت هایی رواج دارد که در برخی مآخذ به آن ها اشاره شده و ما مهم ترین آن ها را در زیر نقل می کنیم:
قدیمی ترین روایت این است که سپاهیان اسکندر در جریان فتوحات خود در ایران، به کیفیت مرغوب و بالای شراب پارس پی بردند و تعدادی از اصله های تاکستان این دیار را با خود به اروپا بردند و در شمال مدیترانه کشت کردند.
روایت دیگر این است که جنگ جویی صلیبی به نام گی دوسترمبرگ که در سده های میانه برای دفاع از آیین مسیحیت به خاورمیانه آمده بود، نهال یا بن تاک را در قرن دوازدهم از خاک پاک شیراز با خود به اروپا برد و آن را در کشت زارهای حاصل خیز جنوب فرانسه پرورش داد. همین انگور است که بعدها در ناحیه شمال دره رون نام شیراز یا سیرا گرفت.
آخرین داستان هم این است که پس از انقلاب اسلامی، چون تولید شراب در جمهوری اسلامی منع شده بود، برخی از مؤسسات خصوصی یا دولتی، اصله های مربوطه را به شرکتی استرالیایی فروختند.
پیشینه اساطیری شراب [ویرایش]
در اساطیر و افسانه های ایرانی نیز کشف شراب به ایرانیان نسبت داده شده است. در برخی از افسانه ها شراب یکی از نوآوری های بی شمار شاه جمشید دانسته شده است.
در کتابی به عنوان «نفایس الفنون فی عرایس العیون» داستان زیر نقل شده است: شاه جمشید به جمعی از زیردستان خود فرمان داد که گیاهان گوناگون را بکارند و میوه آن ها را امتحان کنند. چون میوه درخت انگور ( تاک، مو یا رز ) را چشیدند، آن را شیرین یافتند.
جمشید دستور داد تا آب آن را بگیرند و در خمره کنند. پس از مدتی در عصاره انگور تغییری پدید آمد و مزه آن از شیرینی به تلخی گذاشت. جمشید در خمره را مُهر کرد و دستور داد که هیچ کس از آن افشره ننوشد؛ زیرا پنداشت که زهر است.
جمشید کنیزکی زیبا داشت که به سردردی مزمن دچار بود و هیچ پزشکی درمان او نتوانسته بود. کنیزک که از زندگی سیر شده بود، بر آن شد که با نوشیدن قدری از آن «زهر» خود را از عذاب زندگی راحت کند. قدحی چند از محتوای خمره نوشید. نخست سست شد و سپس به خوابی سنگین فرو رفت.
اطرافیان جمشید یقین کردند که کنیزک مرده و به دیار نیستی شتافته است؛ اما روز بعد آن زیبارو از خواب بیدار شد، آن هم به گونه ای که از شادی و شعف بر پای خود بند نبود! سردرد قدیمی او نیز برای همیشه درمان شد. جمشید که از خاصیت نوشابه تازه به وجد آمده بود، دانست که به مشروبی گوارا و نشاط بخش دست یافته است. جشنی بزرگ به پا کرد و در آن خود و اهالی کشور به می خواری پرداختند.
حکیم عمر خیام در رساله «نوروزنامه» کشف شراب را به شاه شمیران از بستگان جمشید نسبت می دهد.
عمر خیام در نوروزنامه در بخش «گفتار اندر منفعت شراب» آورده است که: «دانایان طب چنین گفته اند که هیچ چیز در تن مردم نافع تر از شراب نیست، خاصه شراب انگوری تلخ و صافی . . . »
منابع [ویرایش]
↑ رادیو زمانه، ۵ دی ۱۳۸۶
↑ name="OCW Persia
این یک نوشتار خُرد مرتبط با شراب است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
[نهفتن]
ن • ب • و
شراب ها
گونه ها
قرمز/سفید • گُلی/بلاش • گازدار • دسر • تقویت شده • میوه ای • یخی
سفید
آلبارینیو • شاردونی • شنین بلانک • گوورتزرامینر • موسکات • پینو بلانک • پینو گری • ریسلینگ • ساوینیون بلانک • سمیون • ویونیه
قرمز
باربرا • کابرنه فرانک • کابرنه ساوینیون • کارینیان • دولچتو • گامای • گرناش • مالبک • مرلو • مورودْر • نبیولو • پتی سیراه/دوریف • پتی وردو • پینو نوآر • پینوتاژ • سانجووسه • شیراز/سیراه • تمپرانییو • زینفندل
ناحیه ای
آمارونه • آستی • باربارسکو • باربرا دآستی • بارولو • باروسا • بوژوله • بوردو • بورگوندی • شابلی • شامپاین • کیانتی • کومانداریا • دانیو • اگری بیکاور • مادئیرا • مارسالا • موسل • موسکادت • پورت • رتسینا • راین گائو • راین هسن • رون • ریوخا • سانچره • ساتورنس • شری • توکاجی • والپولیچلا • ورموث • وینیو ورده • وورای
مرتبط
واژگان • انواع انگور • مناطق تولید شراب • کشورهای تولیدکننده • شراب طبیعی • شراب آلی • پلی فنول • هم گونگی • ابزار شراب سازی • انگورهای شراب سازی • شراب سازی
رده: نوشیدنی های الکلی
قس انگلیسی
Syrah or Shiraz is a dark - skinned grape grown throughout the world and used primarily to produce powerful red wines. Whether sold as Syrah or Shiraz, these wines enjoy great popularity.
Syrah is used as a varietal and is also blended. Following several years of strong planting, Syrah was estimated in 2004 to be the world's 7th most grown grape at 142, 600 hectares ( 352, 000 acres ) . [1]
DNA profiling in 1999 found Syrah to be the offspring of two obscure grapes from southeastern France, Dureza and Mondeuse Blanche. [2] Syrah should not be confused with Petite S . . .


کلمات دیگر: