افسنتین

افسنتین یا افسنتین (Artemisia absinthium L, wormwood) گیاهی است علفی، پایا، به ارتفاع ۸۰–۱۲۰ سانتیمتر. گیاهی است دارویی و در طب سنتی برای دفع کرم روده استفاده می شده است. هم چنین یکی از مواد تشکیل دهنده در شراب ورموت است. این گیاه به علت دارا بودن توژون خاصیت روانگردان دارد.
ضد کرم
تونیک گوارشی
قاعده آور
ضدعفونی کننده
اشتها آور
تقویت اعصاب
افسنتین کبیر، مروه، کشوثای رومی، خترق، خاراگوش، قورت اودی، سینسوس، مجری، ربل، دسیسه، شیح رومی، افسنتین رومی، اسبسنت، سلیسینوس، افنیثون، کمثوثا، گول هه نگ، واش، افسنتین بحری، شیح، افسنتین صغیر، ابسنتین، گندواش
افسنتین یکی از مواد اصلی نوشیدنی ابسنث است و هم چنین برای معطر کردن در نوشیدنی هایی مثل ورموت، شراب و پلینکوواک به کار می رود. در قدیم به عنوان چاشنی در می انگبین استفاده می شده و در مراکش به همراه چای مصرف می کردند.
اندام دارویی این گیاه را سرشاخه های گلدار و برگ ها تشکیل می دهند و مادهٔ مؤثرهٔ آن ماده تلخ(آبسینتین)، اسانس(آلفا توجون و استات کریزانتنیل) است. این گیاه کاربردهای گیاهی متفاوت دارد از این گیاه در ناراحتی های طحال، کیسه صفرا، و سوء هاضمه (در مطالب قبل از سوءهاضمه صحبت شده است که می توانید اطلاعات خود را در این زمینه افزایش دهید) استفاده می کنند همچنین تقویت کنندهٔ گوارشی و حاوی مواد تلخ است. به طور کلی مهم ترین اثرات این گیاه:

اَفْسَنْتین
گیاهی دارویی با نام علمی آرتمیزیا آبسینتیوم متعلّق به خانوادۀ مرکبان (کاسنی). از دیگر اسامی آن شیخ رومی، کَشوث رومی و خَتْرَق است. تاریخ شناسایی این گیاه را به دوران های قدیم، در حدود ۱۶۰۰پ م نسبت داده اند؛ چنان که مصریان اختصاصات افسنتین را بر روی اوراق پاپیروس نوشته اند، در آثار بقراط، دیوسقوریدس، پلینی، و جالینوس از این گیاه نام برده شده است که شاید در مواردی منظور گونه های دیگری از جنس آرتمیزیا بوده است. این گیاه در مناطق گرم و خشک مدیترانه به خوبی رشد می کند. در قرون وسطا، پرورش آن در سرزمین پهناوری در شمال اروپا، از شبه جزیرۀ اسکاندیناوی تا ایسلند و در قرن ۱۹، در غالب نواحی اروپا مخصوصاً منطقۀ مدیترانه معمول گردید. این گیاه در ایران در مناطقی از اردبیل، تهران، مازندران، گیلان و خراسان می روید. موارد درمانی افسنتین در طی قرون قبل با اختلاف اندکی با موارد استفادۀ امروزی آن شباهت دارد، مثلاً از این گیاه به عنوان هضم کننده، تب بُر، رفع خنازیر، یرقان، آب آوردن، فلج، رماتیسم، دفع کِرْم و حتی در موارد شیوع بیماری های طاعون، وبا و باد سرخ استفاده می کرده اند. همچنین، این گیاه دارای اثر مقوی، مقوی قلب، مدر، قاعده آور و ضدعفونی کننده است. مصرف زیاد آن مسموم کننده است و مبتلایان به ناراحتی های هضمی و خون ریزی های داخلی و زنان باردار نباید از آن استفاده کنند.

افسنتین (آوایش:افْسَنْتین) گیاهی است علفی، پایا، به ارتفاع ۸۰–۱۲۰ سانتیمتر. گیاهی است دارویی و در طب سنتی برای دفع کرم روده استفاده می شده است. هم چنین یکی از مواد تشکیل دهنده در شراب ورموت است. این گیاه به علت دارا بودن توژون خاصیت روانگردان دارد.
• «این گیاه معطر که فاقد هرگونه شیرینی است، نماد درد است و عمدتاً به صورت ترشرویی و مرارت و خصوصاً به صورت دردی ناشی از پریشان فکری و حواس پرتی نموده می شود.»• «اما یونانیان آن را برای معطر کردن شراب، و لاتین ها برای رفع عطش ورزشکاران به کار می گرفتند. شرب آن مقوی و نیروبخش به حساب می آمده است.»• «در زمینهٔ باطنی و از دید تحلیلی، می توان گفت که افسنتین نماد انحراف در غرایز جنسی است، همچون فساد چشمه ها .»ژان شوالیه -> که آب تلخ می شود