دوشگر
فارسی به انگلیسی
لغت نامه دهخدا
دوشگر. [ گ َ ] ( ص مرکب ) دوسگر و گچ کار. ( ناظم الاطباء ). رجوع به دوسگر و گچ کار شود.
گویش مازنی
/dooshger/ تکه چوبی که با کمک آن اشیا را به دوش کشند
تکه چوبی که با کمک آن اشیا را به دوش کشند
کلمات دیگر:
تکه چوبی که با کمک آن اشیا را به دوش کشند