مترادف بداوت : بادیه نشینی، صحرانشینی، بیابانگردی
متضاد بداوت : شهرنشینی، تمدن
بداوت
مترادف بداوت : بادیه نشینی، صحرانشینی، بیابانگردی
متضاد بداوت : شهرنشینی، تمدن
مترادف و متضاد
بادیهنشینی، صحرانشینی، بیابانگردی ≠ شهرنشینی، تمدن
فرهنگ فارسی
بادیه نشینی، صحرانشینی، بادیه گردی
( مصدر ) در بادیه اقامت کردن صحرا نشین شدن .
( مصدر ) در بادیه اقامت کردن صحرا نشین شدن .
لغت نامه دهخدا
بداوت. [ ب َ / ب ِ وَ ] ( از ع ، اِمص ) صحرانشینی. بادیه نشینی. مقابل حضارت. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به بداوة شود.
بداوة. [ ب َ وَ ] ( ع اِمص ) بداءَة. رجوع به بداءة شود.
بداوة. [ ب َ وَ ] ( ع اِ ) آنچه اول پیدا گردد از هر چیز. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آنچه اول ظاهرگردد از هر چیزی. ( ناظم الاطباء ) ( از قاموس از ذیل اقرب الموارد ). || سماروغ. || نوعی از خاک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
بداوة. [ ب َ / ب ِ وَ ] ( ع اِ ) صحرا. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). صحرا و دشت. ( ناظم الاطباء ). بادیه. ( از اقرب الموارد ). بِداوّی منسوب است به آن. ( منتهی الارب ). || اقامت در بادیه. خلاف حضارت. ( از اقرب الموارد ). خلاف حضر. ( منتهی الارب )( آنندراج ). بدوی منسوب است به آن. ( منتهی الارب ).
بداوة. [ ب َ وَ ] ( ع اِمص ) بداءَة. رجوع به بداءة شود.
بداوة. [ ب َ وَ ] ( ع اِ ) آنچه اول پیدا گردد از هر چیز. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آنچه اول ظاهرگردد از هر چیزی. ( ناظم الاطباء ) ( از قاموس از ذیل اقرب الموارد ). || سماروغ. || نوعی از خاک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
بداوة. [ ب َ / ب ِ وَ ] ( ع اِ ) صحرا. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). صحرا و دشت. ( ناظم الاطباء ). بادیه. ( از اقرب الموارد ). بِداوّی منسوب است به آن. ( منتهی الارب ). || اقامت در بادیه. خلاف حضارت. ( از اقرب الموارد ). خلاف حضر. ( منتهی الارب )( آنندراج ). بدوی منسوب است به آن. ( منتهی الارب ).
بداوت . [ ب َ / ب ِ وَ ] (از ع ، اِمص ) صحرانشینی . بادیه نشینی . مقابل حضارت . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به بداوة شود.
فرهنگ عمید
صحرانشینی، بادیه گردی.
کلمات دیگر: