مترادف بدگویی : بددهانی، بددهنی، زشت گویی، بدزبانی، تشنی، ناسزاگویی ، افترا، تهمت، غیبت، نمامی، سرزنش، قدح، مذمت، ملامت، نکوهش
متضاد بدگویی : ستایشگری، ستایش، مدح
بدگویی
مترادف بدگویی : بددهانی، بددهنی، زشت گویی، بدزبانی، تشنی، ناسزاگویی ، افترا، تهمت، غیبت، نمامی، سرزنش، قدح، مذمت، ملامت، نکوهش
متضاد بدگویی : ستایشگری، ستایش، مدح
فارسی به انگلیسی
aspersion, dispraise, personalities, scandal, vilification
فارسی به عربی
ثرثرة
مترادف و متضاد
بددهانی، بددهنی، زشتگویی، بدزبانی، تشنی، ناسزاگویی ≠ ستایشگری
۱. بددهانی، بددهنی، زشتگویی، بدزبانی، تشنی، ناسزاگویی ≠ ستایشگری
۲. افترا، تهمت، غیبت، نمامی
۳. سرزنش، قدح، مذمت، ملامت، نکوهش ≠ ستایش، مدح
تهمت، افترا، بدنامی و رسوایی، بد گویی
توهین، بد زبانی، سرزنش، بد گویی، ناسزا گویی، توبیخ
فحش، فحاشی، بد گویی، بهتان، سخن زشت و رکیک
کاهش، افترا، کسر، بد گویی، کسر شان
افترا، بد گویی، ناسزا گویی
اتهام، عیب جویی، شکایت، بد گویی، چغلی
لعن، لعنت، بد گویی
بد گویی، شایعات بی اساس، اراجیف، سخن چینی، دری وری، شایعات بی پرو پا
فرهنگ فارسی
۱ - بد حرفی بد سخنی . ۲ - غیبت تهمت افترا .
لغت نامه دهخدا
بدگویی. [ ب َ ] ( حامص مرکب ) بدحرفی. غیبت و تهمت و افترا. ( ناظم الاطباء ). ذم. وقیعه. نقیض ستایش. ( یادداشت مؤلف ) :
نه بدگفتم نه بدگوییست کارم
وگر گفتم یکی را صدهزارم.
عاقبت بدگویی دشمنی است .
- بدگویی کردن ؛ عیب و نقص کسی را گفتن. درباره کسی بدگفتن : پس بدگویان در حق اسفندیار بدگویی کردند و نمودند که او طلب پادشاهی می کند. ( فارسنامه ابن البلخی ص 51 ).و میان وی ( سیاوش ) و افراسیاب بدگویی کردند و افراسیاب او را بکشت. ( تاریخ بخارا ص 28 ).
نه بدگفتم نه بدگوییست کارم
وگر گفتم یکی را صدهزارم.
نظامی.
- امثال :عاقبت بدگویی دشمنی است .
- بدگویی کردن ؛ عیب و نقص کسی را گفتن. درباره کسی بدگفتن : پس بدگویان در حق اسفندیار بدگویی کردند و نمودند که او طلب پادشاهی می کند. ( فارسنامه ابن البلخی ص 51 ).و میان وی ( سیاوش ) و افراسیاب بدگویی کردند و افراسیاب او را بکشت. ( تاریخ بخارا ص 28 ).
فرهنگ عمید
سخن زشت گفتن، دشنام دادن.
واژه نامه بختیاریکا
بداهی؛ کُچ کُویر
تُف ونعلَت
تُف ونعلَت
پیشنهاد کاربران
ذم
هجو
بی احترامی
قدح. . . .
هجا
کلمات دیگر: