پندپذیر

( صفت ) نصیحت آموز عبرت آموز.

پندپذیر. [ پ َ پ َ ] ( نف مرکب ) که قبول اندرز و نصیحت کند. متّعظ :
نیک خواهان دهند پند ولیک
نیکبختان بوند پندپذیر.
عجب از عقل کسانی که مرا پند دهند
برو ای خواجه که عاشق نبود پندپذیر.

پندپذیرنده، آن که گوش به پند و اندرز بدهد: نیک خواهان دهند پند ولیک / نیک بختان بُوَند پندپذیر (کلیله ودمنه: ۱۱۲ ).