مترادف تیززبان : چیره، ذلیق، بلیغ، فصیح، زبان آور
متضاد تیززبان : الکن، پریش زبان، زبان پریش، گنگ، اصم
تیززبان
مترادف تیززبان : چیره، ذلیق، بلیغ، فصیح، زبان آور
متضاد تیززبان : الکن، پریش زبان، زبان پریش، گنگ، اصم
مترادف و متضاد
چیره، ذلیق، بلیغ، فصیح، زبانآور ≠ الکن، پریشزبان، زبانپریش، گنگ، اصم
فرهنگ فارسی
زبان آور و بلیغ و فصیح ذلق
لغت نامه دهخدا
تیززبان. [ تیزْ، زَ ] ( ص مرکب ) زبان آور و بلیغو فصیح. ( ناظم الاطباء ). ذلق. ذلیق. حلیف. طلق اللسان. طلیق اللسان. حلیف اللسان. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به تیززبانی و تیز و دگر ترکیبهای آن شود.
فرهنگ عمید
زبان آور، فصیح.
پیشنهاد کاربران
شعله زبان ؛ آنکه با زبان خود آتش افروزد. آنکه بیان آتشین داشته باشد :
فیض شمعی که شد افسرده به محفل نرسد
مردن شعله زبانان سخن خاموشی است.
میرزا رضی دانش ( از آنندراج ) .
فیض شمعی که شد افسرده به محفل نرسد
مردن شعله زبانان سخن خاموشی است.
میرزا رضی دانش ( از آنندراج ) .
کلمات دیگر: