مسا

( اسم ) مسائ : علی الصباح بروی تو هر که برخیزد صباح روز سلامت برو مسا باشد . ( گلستان )

مسا. [ م َ ] ( ع اِ ) مساء. شبانگاه. شبانگاهان. شب. غروب. رجوع به مساء در ردیف خود شود :
شد دیده تیره و نخورم غم ز بهر آنک
روزم همه شب است و صباحم همه مسا.تو تا چو خورشید از چشم من جدا شده ای
همی سیاه مسا گرددم سپید صباح.ز بس بلندی ظل زمین به من نرسد
نه ام سپید صباح است و نه سیاه مسا.صباح و مسا نیست در راه وحدت
منم کز صباح و مسا می گریزم.علی الصباح به روی تو هر که برخیزد
صباح روز سلامت بر او مسا باشد.مسای مظلم او کز برش تو برخیزی
صباح مقبل او کز درش تو بازآئی.

اول شب، سر شب، شبانگاه.