ائتبال . ثابت ماندن بر شتران در حالت سواری .
ایتبال
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ایتبال. [ ت ِ ] ( ع مص ) ائتبال. ثابت ماندن بر شتران در حالت سواری. ( یادداشت بخط مؤلف ) ( ناظم الاطباء ). || خدمت نیکو بجا آوردن شتران را. ( ناظم الاطباء ). نیکو خدمتی استران را. ( از یادداشت بخط مؤلف ). || نگهبانی و چراندن شتران را. ( ناظم الاطباء ). رجوع به ائتبال شود.
ائتبال. [ اِءْ ت ِ ] ( ع مص ) رجوع به ایتبال شود.
کلمات دیگر: