فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">ایتگین. ( اِ ) خانه دار و صاحب و خداوند خانه. ( برهان ) ( از آنندراج ). خانه دار و خداوند خانه. ( ناظم الاطباء ). خانه دار. ( رشیدی ) : <br>اول شب ایتگین و وشاق آمدیم لیک <br>الب ارسلان شدیم به پایان صبحگاه.<div class="au">خاقانی.</div></div>

ایتگین. ( اِ ) خانه دار و صاحب و خداوند خانه. ( برهان ) ( از آنندراج ). خانه دار و خداوند خانه. ( ناظم الاطباء ). خانه دار. ( رشیدی ) : اول شب ایتگین و وشاق آمدیم لیک الب ارسلان شدیم به پایان صبحگاه. خاقانی.

ایتگین

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا