کلمه جو
صفحه اصلی

خلافت عباسی

دانشنامه عمومی

خلافت عباسی (به عربی: الدولة العباسیة) یا به صورتی دیگر عبّاسیان (همچنین عبّاسیّون) به سومین خلافت اسلامی و دومین سلسله اسلامی اطلاق می شود. خلافت عباسیان توسط خاندان عباسی اداره می شد.افغانستان  الجزایر  آندورا  ارمنستان  جمهوری آذربایجان  قبرس  مصر  گرجستان  هند  جبل طارق یونان ایران عراق اسرائیل ایتالیا اردن قزاقستان کویت قرقیزستان لبنان لیبی مالت عمان پاکستان حکومت خودگردان فلسطین پرتغال قطر روسیه عربستان سعودی اسپانیا سوریه تاجیکستان تونس ترکیه ترکمنستان امارات متحده عربی ازبکستان یمن
خلافت عباسی توسط نوادگان عباس بن عبدالمطلب، عموی پیامبر، که از بنی هاشم بود در سال ۷۵۰ میلادی در حران تأسیس شد. مرکز این خلافت بعدها از حران به بغداد منتقل شد، حکومت عباسی در بغداد در سال ۱۲۵۸ میلادی پس از یورش مغولان به پایان رسید. سپس توسط بازماندگان این دودمان حکومت مذکور به قاهره منتقل شد؛ در سال ۱۵۱۹ میلادی پس از فتح شام ومصر توسط ارتش عثمانی، سلسله عباسیان منقرض شد.
بنی عباس در سیاست داخلی و اداره کشور مانند امویان همان سیستم اداری و روش ایرانیان را پسندیدند و پیش گرفتند. خلافت بنی عباس در سال ۱۳۲ هجری قمری توسط شخصی به نام سفاح تشکیل شد. مردی که در به قدرت رساندن خلافت بنی عباس نقش مهمی داشت ابو مسلم خراسانی بود که بعدها توسط منصور جانشین و برادرزاده سفاح به قتل رسید. منصور حکومتی را که عمویش پایه گذاری کرده بود قدرتمند کرد و پایتخت حکومت بنی عباس را به شهر بغداد منتقل کرد و تمامی دشمنان خود را به شدت سرکوب کرد.
قدرتمندرین فرمانروای خاندان بنی عباس هارون الرشید است که در زمان او قلمرو خلافت بنی عباس در اوج وسعت قرار داشت. با این همه بسیاری که از قدرتی که به هارون الرشید نسبت می دهند به خاطر وزیر بزرگ او یحیی برمکی بود. یحیی برمکی با هارون الرشید بزرگ شده بود با این حال بعدها به دلیل قدرت بسیاری که او و فرزندانش به دست آورده بودن همه کیشان کشته شدن.


کلمات دیگر: