کائولین

کائولین یا کائولن یک اصطلاح فنی در علم معادن است که برای کانسارهای رسی تقریباً سفید به کار می رود. این کانسارها اغلب شامل کانی کائولینیت یا فراورده های بدست آمده از آن می باشند. در گذشته اصطلاح خاک چینی به عنوان مترادف کائولن استفاده می شد. نام کائولن از کلمه «کائولینگ چینی» به معنای تپه سفید مشتق شده است که از آن خاک کائولن استخراج می شده است. کائولن یا خاک چینی به رنگ سفید بیشترین کاربرد را در تولید چینی و سرامیک دارد. آمریکا، روسیه، جمهوری چک و برزیل بزرگ ترین تولیدکنندگان کائولن می باشند.
سنگ کائولین برحسب نوع پیوندهایش به دو گروه پیوند نرم و سخت طبقه بندی می شود. یکی از مهم ترین خصوصیات صنعتی کائولن ماهیت شیمیایی خنثی آن می باشد. کائولن تحت شرایط شیمیایی صنعتی و در محدوده PH بین ۳ تا ۹ پایدار می باشد؛ بنابراین می تواند به راحتی به عنوان رنگدانه، پوشش و پرکننده با سایر ترکیبات استفاده شود.
از جمله خصوصیات اقتصادی مهم کائولن اندازه ریز ذرات آن می باشد. اغلب دیگر موادی که به عنوان رنگدانه، پرکننده، پوشش دهنده و روان ساز استفاده می شوند، باید به وسیله عملیات هزینه بر خردایش و آسیا کردن، کاهش اندازه داده و به پودر تبدیل شوند.

کائو لین (شاهزاده دونگهای). کائو لین (متوفای ۵ فوریه ۲۵۱) یک شاهپور از دودمان کائو، پسر نخستین امپراتور آن کائو پی، برادر دومین حاکم کائو وی کائو روی و پدر کائو مائو، چهارمین امپراتور آن بود.
کائو کی
کائو مائو

کائولین (kaolin)
(یا: خاک چینی) گروهی از کانی های خاکی، ازجمله کائولینیت۱، Al۲Si۲O۵ . (OH)۴ کائولین از تغییر کانی های سیلیکات آلومینیوم، مثل فلدسپات۲ ها و میکا، به دست می آید. این مواد در درمان ناراحتی های گوارشی و تهیۀ ضماد۳ها کاربرد دارند. کائولینیت در صنایع سرامیک و کاغذ اهمیت دارد. معادن آن در انگلستان، امریکا، فرانسه، و جمهوری چک قرار دارد.kaolinitefeldsparpoultice