گِئورگی کُنستانتینوویچ ژوکوف (ژوکف)(به روسی: Георгий Константинович Жуков) (زادهٔ ۱ دسامبر ۱۸۹۶ - درگذشتهٔ ۱۸ ژوئن ۱۹۷۴)، معروف به «مارشال ژوکوف»، فرمانده نظامی و سیاست مدار اتحاد جماهیر شوروی بود. بسیاری او را موفق ترین فرمانده زمینیِ جنگ جهانی دوم می دانند. شهر برلین به دست او گشوده شد. نیروهای او نخست رایشتاگ را به دست آوردند و شکست آلمان نازی را اعلام کردند. پس از آن، ژوکوف به عنوان ژنرال پیروز در شهر مسکو رژه پیروزی رفت.
شوروی در جنگ دوم جهانی
خاطرات مارشال ژوکوف، ترجمهٔ ابوالقاسم گلستانی، تهران: انتشارات فکر روز، چاپ اول، ۱۳۷۷
پس از جنگ، استالین او را به مأموریت های بی ارزشی که درخور او نبود فرستاد. با به قدرت رسیدن نیکیتا خروشچف، ژوکوف، که به او در حذف لاورنتی بریا کمک کرده بود، دوباره به ساختار قدرت بازگشت.
او در روستای استرلکوفکا در شهرستان کالوگا به دنیا آمد. پدرش کشاورز و پینه دوزی بود که مدتی در مسکو کارگری کرده بود. مادرش، اوستینیا، زنی قوی بود که برای کمک به گذران خانواده کار می کرد. ژوکوف بعد از رسیدن به نوجوانی برای کار در کارگاه یکی از خویشاوندان دور ولی متمولِ خانواده به مسکو رفت. با شروع جنگ جهانی اول، او مانند سایر جوانان برای خدمت در ارتش تزار نیکلای دوم فراخوانده شد.
او به دلیل پیشینه فقیر خود در زمان انقلاب اکتبر به بلشویک ها پیوست و پس از نجات از بیماری تیفوس از سال ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۱ در جنگ داخلی شرکت نمود. ژوکف یک بار به دلیل سرکوبی شورش تامبوف در سال ۱۹۲۱ روبان سرخ دریافت نمود. در سال ۱۹۲۳ ژوکف فرمانده هنگ شد و در سال ۱۹۳۰ فرمانده تیپ گردید. او فردی باهوش و معتقد به دیسیپلین و بسیار سخت گیر و مقرراتی بود. او معتقد به استفاده از سخت افزار زرهی در جنگ بود. وی در سال های ۱۹۳۷ تا ۱۹۳۹ از تصفیه های خونین استالین جان به در برد.
شوروی در جنگ دوم جهانی
خاطرات مارشال ژوکوف، ترجمهٔ ابوالقاسم گلستانی، تهران: انتشارات فکر روز، چاپ اول، ۱۳۷۷
پس از جنگ، استالین او را به مأموریت های بی ارزشی که درخور او نبود فرستاد. با به قدرت رسیدن نیکیتا خروشچف، ژوکوف، که به او در حذف لاورنتی بریا کمک کرده بود، دوباره به ساختار قدرت بازگشت.
او در روستای استرلکوفکا در شهرستان کالوگا به دنیا آمد. پدرش کشاورز و پینه دوزی بود که مدتی در مسکو کارگری کرده بود. مادرش، اوستینیا، زنی قوی بود که برای کمک به گذران خانواده کار می کرد. ژوکوف بعد از رسیدن به نوجوانی برای کار در کارگاه یکی از خویشاوندان دور ولی متمولِ خانواده به مسکو رفت. با شروع جنگ جهانی اول، او مانند سایر جوانان برای خدمت در ارتش تزار نیکلای دوم فراخوانده شد.
او به دلیل پیشینه فقیر خود در زمان انقلاب اکتبر به بلشویک ها پیوست و پس از نجات از بیماری تیفوس از سال ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۱ در جنگ داخلی شرکت نمود. ژوکف یک بار به دلیل سرکوبی شورش تامبوف در سال ۱۹۲۱ روبان سرخ دریافت نمود. در سال ۱۹۲۳ ژوکف فرمانده هنگ شد و در سال ۱۹۳۰ فرمانده تیپ گردید. او فردی باهوش و معتقد به دیسیپلین و بسیار سخت گیر و مقرراتی بود. او معتقد به استفاده از سخت افزار زرهی در جنگ بود. وی در سال های ۱۹۳۷ تا ۱۹۳۹ از تصفیه های خونین استالین جان به در برد.
wiki: گئورگی ژوکوف